Maandag, 16 juli 2018
Vandaag mijn zus Suzette na weken
weer gezien. Ze voelde zich goed vandaag en kwam mij opzoeken met Jan en toen
ik haar zag moest ik erg huilen.
Na wekenlang elkaar gemist te hebben,
konden we elkaar eindelijk weer vasthouden en omhelzen.
Jan had een heerlijk gerecht voor me
klaargemaakt, wat ik terplekke heb verslonden, zo lekker. Gerookte kip met
lychees in een heerlijke saus.
Ik heb de hele kom meteen leeggegeten.
Verder hadden ze heerlijke kersen en mandarijnen van de fruitboer meegenomen en
nog zoveel meer lekkers.
Nou, ik zal voorlopig niet omkomen
van de honger, want de hele koelkast hier zit propvol. Na hun bezoek kwamen
Colin en Trijnie en Wil en die hadden ook weer van alles meegenomen, dus ik ben
vreselijk verwend. Ik weet gewoon niet waarmee te beginnen, zoveel!
Laat in de middag kwam
maatschappelijk werk en die zei dat ik pas over twee weken naar huis mag en dat
vond ik wel een domper. Ik had zelf aan een week gedacht, maar goed, vrijdag
komt de revalidatiearts en dan vraag ik het hem nog een keer. Alvorens de chemo
begint wil ik toch graag nog even in mijn huissie zijn, hoor. Ik kan mezelf
toch al aardig redden en als ik alle voorgeschreven regels in acht neem, dan
zie ik het probleem niet zo.
Vandaag stond er macaroni op het menu
en dat ging gelukkig nog wel en natuurlijk, hoe kan het ook anders, weer vla
als dessert.
Als ik thuiskom dan zal ik een jaar
lang geen vla meer eten, dat weet ik wel!
Het was een hele drukke dag vandaag met ook nog fysio, ergo, maatschappelijk werk, maar al met al kan ik verder weer met
plezier terugkijken op deze geslaagde dag, want zo blij mijn zus en zwager weer
eens te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten