Vandaag

8 mei, 2019

Niet te geloven, ze zitten erin. Ik weet niet hoe, maar opeens zaten ze en nu zit ik met die dingen in achter mijn laptoppie. De linker zat er eerst niet goed in, maar met voorzichtig geschuif wist ik die op de juiste plaats te krijgen. Ik blijf het ondingen vinden en het is een eindeloos gepriegel wil je ze erin krijgen. Waardeloos gewoon. Maar goed, nu zitten ze eindelijk en als beloning blijf ik er maar even mee zitten. 

Het is gelukkig nog vroeg en krijg ik ze er straks niet uit, dan kan ik altijd nog naar een opticien rijden. Ik kan er niet mee lezen natuurlijk en dus typ ik maar in het wilde weg. Laat ze voorlopig even zitten om eraan te wennen. Vanochtend had ik ze meteen in de neutraliserende vloeistof gezet, want dat moet minstens een half uur van tevoren (ook al zo’n bedoeling!).

Ben helaas al dagen erg depri en moet zoveel huilen en huilen. Het is me eigenlijk allemaal teveel geworden en het is ook nog eens extra spanning, want de 21^e van deze maand moet ik weer voor een scan en de 28^e (nota bene op Suzettes geboortedag) voor de uitslag. Morgen eerst bloedprikken. Het wordt een drukke maand, want ik moet ook naar de internist en voor tandartscontrole, dus weer helemaal in de medische molen.

Ik mis Suzette steeds meer en meer en kan er niets tegen doen. Ze zeggen altijd dat het met de tijd minder wordt, maar dan vorm ik zeker weer een uitzondering, want bij mij wordt het dan alleen maar erger. Met mijn moeder was het hetzelfde laken een pak en die mis ik ook nog altijd. Ik heb ze onderhand zoveel te vertellen, maar dat kan niet meer, dat is definitief over en uit.

Ik heb getracht zoveel mogelijk afleiding te zoeken in alles en nog wat, maar helaas. Ik werd alweer huilend wakker vanmorgen en voelde me nog zo depri, dat ik maar besloot om vandaag maar eens  thuis te blijven. Soms heb ik helaas geen in meer om te leven en moet ik er alles aan doen om mezelf streng toe te spreken en door te gaan.

Maar goed, vandaag lekker rustig thuis. Kon ik mooi oefenen met die ondingen en wonder boven wonder en tot mijn eigen, grote verbazing zaten ze er na een aantal pogingen eindelijk in.

Mijn onderbuurvrouwtje kwam nog even op de babbel en dat was wel weer even gezellig en zo meteen maar weer eens mijn noodzakelijke rustuurtjes doen.

Heb intussen ook alvast aardappelschijfjes gebakken voor straks en dan doe ik er maar tuinboontjes bij. Ik ben nu eenmaal geen groentemens, alleen gewokte of gegrilde groente kan ik aardig verdragen, maar gekookte, nee, dat heeft mij nooit kunnen bekoren. Asperges en tuinboontjes daarentegen, die lust ik dan wel weer en die maak ik dan ook geregeld. Maar ja, je hebt natuurlijk afwisseling nodig en zo moet ik elke keer weer wat verzinnen. Dus bij mij wordt verder alle groente gewokt of gegrild op sla na natuurlijk. Van de week shoarma gemaakt en dat was ook wel weer eens lekker na lange tijd. Een boel knoflooksaus erbij en mmmm was het. Kon er twee dagen van eten.

Ik kijk naar buiten en bah, ook nog dat sombere weer, daar word je natuurlijk ook niet echt vrolijk van.

Net van mijn buffertje maar weer de driehonderd euro inkomstenbelasting betaald, dan ben ik er maar vanaf en hopelijk is dat nu het laatste dit jaar, want ik heb het wel even gehad met al die hoge rekeningen betalen!

Ik had de stembureauzittingen voor dit jaar i.v.m. mijn ziekte afgezegd, maar ben de 23^e mei toch ingedeeld. Nou ja, dan ga ik toch maar, ik vind het altijd wel leuk al die sociale contacten met mensen en het levert weer wat geld op.

Het vervelende is dat je hier in Schoonhoven ’s avonds terug moet komen om te tellen en ik hoop dat ik dat dan wel kan opbrengen in mijn toestand, maar ja, dat zie ik wel. Tussendoor dan maar flink rusten en een dutje doen. Laten we dan maar hopen dat de telling gauw klopt, des te eerder weer naar huis. Maar je hebt er altijd van die slome duikelaars bij die meer voor de gezelligheid komen en dan is het maar kakel, kakel, maar tellen, ho maar. Heb me vorig jaar met Suzette de rambam geteld. Hadden sommigen nog verkeerd geteld ook en dan heb je het gedonder in de glazen. Het mag gezellig zijn, daar hou ik ook van, maar wel intussen serieus je werk doen alsjeblieft.

In Rotterdam hoefde je als ochtendploeg nooit terug te komen ’s avonds om te tellen, maar hier dus wel. En Rotterdam zorgt heel wat beter voor haar stembureauleden, want daar krijg je altijd een uitgebreide lunch, allerlei soorten drinken en lekkernijen. Hier moet je je eigen lunch meebrengen en krijg je alleen koffie en thee en wat snoepjes. Maar goed, ik maak mijn eigen lunch wel klaar, hoor, want ik kan zelf de heerlijkste broodjes in elkaar flansen.

Zo, nu ga ik eens even de televisie aanzetten en wat rusten op de bank. Door de televisie val ik dan altijd al gauw in slaap en als ik wakker word, dan kan ik er weer even tegenaan. En o ja, die dingen moeten er eerst nog uit, want je mag er niet mee slapen, nou, dat wordt dus weer even een tienjarenplan! 

Vandaag een beetje down

Woensdag, 4 juli 2018

Vandaag weer op stel en sprong moeten verhuizen naar een andere kamer. Ik heb het daar zo langzamerhand helemaal mee gehad en alles altijd zo plotseling. Eerst in die ziekenhuizen verhuizen van hot naar her en nu hier weer. Ben je net ergens gewend en moet je weer verhuizen. Ik wil eindelijk eens rust. En morgen moet ik weer naar het ziekenhuis, ook alweer zo’n uitputtend gedoe. Moet er om 10.00 uur zijn, dus Colin en Trijnie komen mij al om 08.30 uur halen i.v.m. de brug en de eventuele files.

Vandaag voor het eerst in de huiskamer gegeten van dit revalidatiecentrum. Ik ben één van de jongsten hier en dan zit ik met een boel kwijlende mensen te eten. Dan kijk ik maar niet op of om als ik aan het eten ben, want dan ben ik helaas zo misselijk. Ze kunnen er uiteraard niets aan doen, maar als ik aan het eten ben, dan moet ik geen viezigheid zien, want dan geef ik zo over.

Rode kool met aardappelpuree en een gehaktbal gegeten en vlaflip toe.

In mijn nieuwe kamer kijk ik wel uit op het Groene Hartziekenhuis, waar mijn zus Suzette weer drie dagen achtereen chemo heeft en dat is de laatste chemo die ze haar geven. Na de chemo krijgt ze 10 bestralingen van haar hoofd, want haar kanker is erg agressief en kan zo naar haar hoofd uitzaaien. Van die bestralingen kan ze wel slechthorend worden en vergeetachtig, maar ze heeft weinig keus. Hoe het daarna met haar moet, we weten het niet. Het is en blijft mijn grootste verdriet mijn dierbare zus zo te zien en te beseffen dat ze niet meer beter kan worden. Ik denk aan Coby die er zomaar opeens tussenuit gepiept is en nu ben ik doodsbang mijn zus straks ook opeens te verliezen. Ik weet echt niet of ik dat nog aan zou kunnen en/of ik er zelf dan nog zin in heb om door te vechten. Alles wat mij dierbaar is wordt me ontnomen en waarvoor dan nog moeten vechten? Ik hoop nog op een wondertje voor Suzette, dat zou mijn mooiste cadeau zijn. Kon ik haar beter maken door mijn leven voor haar te geven, ik zou het zo doen!

Vandaag zit ik echt in een diepe put en heb ik nergens zin in.

Moest ergotherapie ondergaan en fysio en had er helemaal geen puf voor. Het is of ik in een zwart gat zit en nergens schijnt een lichtje. Gisteren hebben Colin en Trijnie mij voor het eerst - na weken binnen -  in de rolstoel naar buiten gereden en hebben ze een lange wandeling met me gemaakt, wat wel erg lekker was. En vandaag heeft de fysio een stukje met me buiten gelopen achter mijn rollator. Eindelijk was er die buitenlucht, alhoewel het wel erg warm was. Hier binnen heb je daar geen notie van, het is hier altijd een koele temperatuur. 

Ik hoop dat het morgen beter met me gaat en dat ik een beetje uit mijn putje weet te kruipen, maar vooralsnog voel ik mij zo down helaas.

Vitamine D

DE NOODZAAK VAN VITAMINE D

 

Vitamine D beschermt ons tegen allerlei aandoeningen en ernstige ziektes en zorgt voor de opbouw van sterke botten en tanden.

Verder oefent vitamine D een goede invloed uit  op hart en bloedvaten, alsmede op depressies.

Het is daarom heel belangrijk om deze noodzakelijke vitamine dagelijks in  voldoende mate binnen te krijgen.

Een langdurig tekort aan vitamine D kan o.a. leiden tot een spierziekte, osteoporose en een  zenuwziekte, terwijl vooral bij baby’s en kinderen een botziekte als Rachitis (Engelse ziekte) kan ontstaan.

Een ernstig tekort aan vitamine D kan op den duur zelfs leiden tot de dood.

 

 

D2 en D3

 

Van de verschillende soorten vitamine D zijn de belangrijkste D2 (ergocalciferol = plantaardige vorm) en D3 (cholecalciferol = dierlijke vorm).

D2 wordt niet door het lichaam aangemaakt, maar D3 wel. Door dierlijk vet met ultraviolet te bestralen kan men D2 maken en in het verleden werd dat dan ook gedaan en vervolgens toegevoegd aan levensmiddelen. Echter, de werking van D3 is heel wat sterker dan D2  en dus wordt tegenwoordig synthetisch vitamine D3 aan de voeding toegevoegd. Zonlicht zorgt ervoor dat vitamine D in onze huid wordt aangemaakt. De hoeveelheid vitamine D die het lichaam aanmaakt is echter vaak niet genoeg, zodat dat wel moet worden aangevuld met de hoeveelheid in onze voeding.

 

Vanwege het gevaar van een te hoog calcium- en fosfaatgehaltes van het bloed, mag vitamine D echter niet onbeperkt worden gebruikt. Teveel vitamine D kan namelijk schade toebrengen aan hart, bloedvaten en nieren. Een veilige dosis is 50 mg per dag!

Welke klachten geeft een vitamine D tekort o.a.?

 

Angstaanvallen

Bloedend tandvlees

Chronische vermoeidheid

Depressies

Gewrichtspijn

Hartkloppingen

Krampen

Lusteloosheid

Slaapinsomnie (veel en vroeg wakker)

Spierpijn of spiertrillingen

Zwaar gevoel in de benen

 

Welke levensmiddelen bieden een goede bron aan vitamine D?

Vitamine D is aanwezig in de volgende vette vissoorten:

haring

makreel

meerval

paling

sardines

tonijn

zalm

 

Vitamine D komt verder voor in de volgende voedingsmiddelen:

 

champignons

eidooiers

levertraan

margarine

roomboter

shiitake 

 

Wie lopen risico op een vitamine D-tekort?

Kinderen tot en met 3 jaar

Mannen vanaf 70 jaar

Mensen die eenzijdige voedsel  binnenkrijgen

Mensen die hun huid bedekken

Mensen die weinig buiten komen

Mensen met een donkere huidskleur

Mensen met langdurige diarree of een darmaandoening

Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven

Vrouwen vanaf 50 jaar

 

Hoe is een vitamine D tekort vast te stellen en te behandelen?

 

Het vitamine D-gehalte in ons lichaam is vast te stellen door een eenvoudige bloedtest.

Is er sprake van een tekort, dan kan de arts dat goedkoop en effectief behandelen met vitamine D-tabletten. Mensen met nier- of leverproblemen dienen hun arts daarvan op de hoogte te stellen, want voor hen zijn de vitamine D-tabletten minder geschikt.