Van alles wat

Zo, dat is ook weer achter de rug. In het oogziekenhuis weer een operatieve ingreep aan mijn linkeroog ondergaan, zat een bobbeltje onder mijn ooglid, waardoor het steeds leek of er iets in mijn oog zat. Lag daar als een veer gespannen, want de oogspecialist had gezegd dat de 2 spuitjes erg venijnig zouden zijn. Nou, voor mij was het peanuts na alles wat ik al heb moeten ondergaan. De klem die in mijn oog werd gezet vond ik minder aangenaam.. Nu weer wachten op de uitslag, want het moet naar de patholoog omdat ze het niet helemaal vertrouwen. Gelukkig was mijn goede vriendin Rianne zo lief om uit zichzelf aan te bieden mij te halen en te brengen. Morgen weer voor een scan in het IJsselland z'huis en vrijdag weer voor de uitslag. Het wordt dus weer een spannende tijd! Zo witte jasssen moe, maar we blijven optimistisch.

Net even wezen stemmen. Wilde het eigenlijk overslaan deze keer, want ik sta niet voor 100% achter al die partijen en ze beloven van alles met de verkiezingen, maar ze zijn nog niet voorbij of alles is vergeten. Maar ja, ik vind het niet o.k. om ons hard verworven recht verloren te laten gaan. Heb van de week alle programma's van alle politieke partijen zo''n beetje doorgenomen en voor mijn stem was het belangrijk dat het eigen risico zorg wordt afgeschaft, dat er niet langer wordt bezuinigd op zorg, politie, er een stop komt op de huurverhogingen (niet alleen voor de lage inkomens). Dus als ricisogroep maar naar de stembus gegaan en mijn stem gegeven aan een partij die het dichtst bij mijn standpunten staat. Gewoonlijk zit ik zelf altijd op het stembureau, maar ja, deze keer kon niet, want ze hadden me ingedeeld op de 16e, morgen dus, en dan moet ik naar het ziekenhuis (had ze dat van tevoren bericht, maar tegenwoordig lezen ze klaarblijkelijk niet meer). Best jammer, want ik vind het altijd leuk om te doen. Ik zeg hier even niet wie ik mijn stem gegeven heb, want voor je het weet beland je weer in heftige discussies, omdat sommige mensen toch altijd de tic hebben je te willen overtuigen dat je moet stemmen op de partij waarop zij stemmen. Over politiek en geloof valt nu eenmaal niet te discussiëren en ik heb wel wat anders aan mijn hoofd.

De coronamaatregelen ben ik ook helemaal zat. Begrijp helemaal niets meer van al die maatregelen. Horeca en winkels mogen niet open, maar als ik zie hoe druk het in de drogisterijen en in de supermarkten is, dan vraag ik me af wat dat harde treffen van de horeca en andere winkels nu voor zin heeft dan dat onze economie naar de knoppen gaat. Zie ik ook nog 9 van de 10 mensen zonder de winkelkar of hun handen te ontsmetten (snap nooit dat mensen zo bang zijn om hun kluiven nat te maken!) naar binnen gaan. Sta er versteld van hoeveel volwassenen na toiletbezoek zonder handen wassen gewoon weer verder gaan met waar ze gebleven waren. Verder vind ik het allemaal zo krom als het maar zijn kan.

Kappers, tatoeageshops en rijscholen mogen open, nou hallo, alsof tatoeëren en je rijbewijs halen van levensbelang is en je zit dan toch 1 op 1 boven op elkaars lip?

Ik voel me zo langzamerhand een gevangene in mijn huis, bah. Waar kun je nu nog naar toe? Zit je maar thuis met al je pijnlijke herinneringen en de spanning van je ziekte en daar word je alleen maar flink depri van. Eerst kon je nog wegvluchten door te gaan winkelen of ergens wat te gaan eten en drinken, maar nu bestaat je enige uitje uit naar de supermarkt of drogist te gaan en 's woendags naar de markt die hier uit een paar kraampjes bestaat. Verder af en toe op de koffie bij de buurtjes of zij bij mij, maar dan houdt het ook op, bah! Gezellig wandelen is er ook niet bij, want ik ben natuurlijk al gauw uitgeput en met die voorgeschreven rollator op stap, dat zie ik ook niet zitten. Voel me door zoiets meteen 30 jaar ouder! Gelukkig wippen wat vrienden af en toe ook nog aan, want anders wordt je wereldje wel erg klein.

Ontbreekt het mij ook nog aan voldoende inspiratie om te schrijven, bah!

Enfin, ik heb niet veel meer te vertellen , want wat maak je nu nog mee in deze tijd?

Maar goed, het is niet anders. Je kan een partij mopperen (ben je het wel even kwijt!), maar dat helpt je ook niet verder. Dus maar weer je schouders rechten, even diep ademhalen en maar weer doorgaan.

Wat vind jij er nou van en jij?

Oh, wat heb ik gisterenavond eindelijk weer eens kunnen schuddebuiken van het lachen. Had zo genoeg van dit land vol betweters. Zelfs FB verschaft me nog nauwelijks ontspanning en laat ik me door dat fenomeen  (heb er zelfs aan gedacht mijn account te sluiten, maar ja, voor sommige promotiedoeleinden heb ik het toch ook nodig, alhoewel ik vraag me af wat dat eigenlijk voor toegevoegde waarde levert!!)ook weer steeds uit de tent lokken tot reacties. 

En o jee, als je er een andere mening op nahoudt, dan ben je nog even niet jarig! Ben zo dood- en doodmoe van al die betweters die het allemaal zo goed weten en denken de wijsheid in pacht te hebben! Zogenaamd allemaal wereldverbeteraars, maar heb vooral geen andere mening, want dan …       
Laat me eindelijk met rust met al dat paranoïde gedoe over racisme en hoe het werkelijk zit met corona! Pfff!! Ik heb een ander gevecht te strijden dan al die vervelende hobby’s van weer even kijken waar we nu weer bijna een opstand over kunnen veroorzaken! Dus gisterenavond op You Tube gezeten en bij toeval gekomen op de shows van Ronald Goedemondt (de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog nooit gehoord had van de goede man). En na afloop besefte ik hoe lang het geleden was dat ik weer eens had kunnen lachen met de tranen over mijn wangen (waar is mijn moeder gebleven en waar mijn zus, we hebben zovaak zo onbedaarlijk kunnen lachen met elkaar). Of ik die Ronald Goedemondt nu echt goed vond of dat die luchtigheid mij als een verademing bevrijdde van alle betweters (mezelf incluis voor ik daarover opmerkingen krijg!), in elk geval, ik heb zitten genieten. Enfin, na flink te hebben genoten als afsluiting even de t.v. aangezet voor het laatste nieuws! En brrrr, de eerste zender weer een tafel vol paranoïde zielenpoten over racisme en het gesprek met de MP. Ook weer niet goed, want hij had een hoop zielepoten weer niet uitgenodigd! Vervolgens gauw gezapt, want ik wilde mijn gemoed weer niet negatief laten oplaaien en ja hoor, over de toespraken van Rutte en De Jonge! Wat vind jij en wat vind jij ervan!! Weer allemaal betweters aan het roer!        
Als de sode die kast uitgezet en mijn bedje opgezocht!         

Mijn artsen adviseren mij voortdurend negatieve situaties verre te houden, maar helaas, ik ben dus zo’n sulletje dat mij altijd weer laat meeslepen! Dat komt natuurlijk ook wel doordat ik van nature helaas ook iets van een rebel in me heb en de hobby om op te boksen tegen wat ik onrecht vind (vaak is het niet eens mijn probleem maar moet ik me er zo nodig mee bemoeien en het opnemen voor de zwakste partij). Dat bracht mij in mijn leven menigmaal geen vruchten, maar slechts akkers vol slechte oogsten, want mensen houden nu eenmaal niet van dat recht voor zijn raap! Maar ja, je karakter veranderen is geen kattenpis, hoor. Dat op zich is alweer een nieuwe strijd.   

Tegen al die betweters en mensen die zich zo zielig slachtoffer voelen van wat dan ook in dit land, zou ik willen zeggen eens te gaan genieten van alle dagen die ze er mogen zijn. We zitten nog niet achter tralies, we kunnen nog van alles, misschien wat beperkter dan voorheen, maar je kan er zelf wat van maken natuurlijk! Misschien, ooit op een dag (wat ik voor niemand hoop) zul je inzien wat werkelijk van belang en waarde is in dit leven! Laat die les een ver-van-je-bedshow blijven, maar eerlijk gezegd, voor sommige mensen zouden wat harde en wrede levenslessen eens goed zijn! Alhoewel, soms ben ik zelf ook nog aardig hardleers en menigmaal moet ik ook mezelf dan weer streng toespreken!

Bezoek ziekenhuis en corona

Gisteren dus bij de longspecialist geweest voor de uitslagen van mijn CT-scan en verdere onderzoeken. Hoera, nog geen nieuwe uitzaaiing te zien en zo kan ik er weer 3 maanden tegen! Pssst, zou mijn eigen methode van die citroenen elke dag toch een gunstig effect hebben??? 

Heeft nog naar mijn litteken gekeken omdat ik daar zoveel pijn aan heb.   
Was niet verkleefd, maar het zijn de zenuwbanen, waar ze helaas niets aan kunnen doen. Nou lekker dan, moet leren leven met al die tintelingen in handen en voeten en pijn litteken! Maar goed,  zware pijnstillers gekregen voor die pijnen. Weer een medicijn erbij dus! Ik weet soms al niet meer wat ik slik allemaal. Maar goed, niet klagen, mevrouwtje Noppen, want je bent er toch weer aardig vanaf gekomen deze keer met geen nieuwe uitzaaiingen! Mijn instelling heeft tot op heden dus duidelijk een gunstig effecct!!

Wel moet ik naar de neuroloog voor een filmpje van mijn hersens en een uitgebreid slaaponderzoek. Mijn adem schijnt in elk uur vijf keer te stokken en het lijkt hem toch beter om nader onderzoek door de neuroloog te laten doen.

Dus het wachten is nu op een telefoontje van de neuroloog voor een afspraak.

Tijdens een gesprek over corona vertelde hij mij dat hij ook erg ziek was geweest en corona had gehad, doordat hij dag en nacht met coronapatiënten bezig was geweest. Doordat ze niet aan hun rust toekomen, verliezen ze dan ook weerstand en worden zelf vatbaar.  Ik natuurlijk meteen angstig, maar ook medelevend, vragen of hij nu wel genezen was. Hij zei dat de test uitwees dat hij nu geen corona meer heeft. Echter, hij had de tijd niet om daarna weer aan te sterken en hij was eigenlijk nog steeds erg moe. Hij probeert dan ook tussen consulten en behandelingen in om af en toe een uurtje te gaan liggen in zijn behandelkamer.

Ik kon hem meteen vragen over de noodzaak van al die beschermingsmiddelen, want iedereen weet het maar beter dan een ander en hij is uiteindelijk een deskundige en zijn wij over het algemeen leken.

Ik vertelde dus dat ik met plastiek handschoenen mijn boodschappen deed en vroeg hem of dat enige bescherming bood. Hij antwoordde daarop, dat als ik met die handschoenen iets aanraak wat besmet is en per ongeluk mijn gezicht aanraak, ik dus ook corona kan oplopen. Verder was hij bang dat mensen nonchalant zouden worden met de veiligheid omdat ze denken beschermd te worden door die handschoenen!

Vervolgens vroeg ik hem het effect van mondkapjes. Hij zei dat mondkapjes alleen resultaat zouden hebben als heel Nederland een mondkapje droeg, wat nu dus niet het geval is. Verder beschermt zo’n mondkapje jou niet, maar wel een ander tegen jou als jij dus besmet zou zijn.

Mondkapjes moet je na gebruik meteen weggooien en stoffen mondkapjes moet je na elk gebruik dus uitwassen.

Ik vroeg hem of hij het nodig vond dat ik gewapend met mondkapje en handschoenen de straat opging? Hij zei daarop dat dat niet nodig was, want  ook met dergelijke beschermingsmiddelen kun je besmet raken. Immers, je zit toch al gauw ongemerkt aan je gezicht e.d.

Gezien bovenstaande ga ik dus voortaan maar zonder handschoenen boodschappen doen, want hij heeft natuurlijk wel gelijk. En of je handschoenen en of je handen nu besmet raken, wat is dan het verschil?

Wel raadde hij het voortdurend handen wassen en het ontsmetten bij de ingang van winkels/bedrijven aan, maar goed, dat lijkt me ook logisch.

Om het ziekenhuis in te kunnen is tegenwoordig trouwens ook een hele toer. Er staat een grote tent voor en als je je meldt vragen ze hoe laat je een afspraak hebt. Je mag dan pas 10 minuten van te voren naar binnen en overal staan ontsmettingsmiddelen en bij binnenkomst worden er druk veiligheidsvragen aan je gesteld.     
Ik was wat vroeg en dus zat ik daar in de brandende zon. Toen verhuisd naar de bankjes aan de overkant, maar daar zat ik flink op de toch en dus maar weer terug. Ze komen wel steeds vragen of je wat wilt drinken en dat vind ik wel netjes.

Speciaal geschreven voor al die mensen in verzorgings- en verpleegtehuizen, die door de coronacrisis in isolatie zitten:

HOELANG DAN NOG?

Niet een omhelzing

geen kus, geen hand

zelfs geen anderhalve meter afstand

maar jij achter gesloten ramen

en binnen de betonnen muren

dondert het tikken van de uren

voelt alleen zijn meer dan verlaten

is er dat murmelen in het niets

zoveel voelbaarder dan gisteren

koud, kouder jouw huid

te lang al onaangeraakt

hunkerend naar

al was het maar

een vluchtige aanraking

hier in de verte noem ik je

mijn woorden als in pluche dekens

getergd door een wanhopig weten

jij hoort ze niet

en onbeantwoord sjokt de tijd

hoelang, hoelang dan nog?

Ingrid E. Noppen

Met mijn hersenpan

Ach jeetje, de vrouw van een buurman op een verdieping onder mij zat in een verzorgingstehuis en hij ging haar dagelijks opzoeken. Eergisteren werd ze opeens erg ziek en nu werd ze gisteren met spoed op de IC opgenomen met corona en moest hij vanmorgen al .afscheid nemen. Zo met hem te doen.        
Maar nu word ik dus zelf ook wel angstig, want het komt nu wel erg dichtbij.
Hij heeft hier in het gebouw toch alles aangeraakt en stond ook in de lift met je, etc.     
Niet dat ik nu, na het verlies van al mijn dierbaren, nog zoveel heb om voor te leven, maar het idee dat als ik het krijg, ik kan stikken met die longziekte van mij, dat vind ik geen prettige gedachte. De vraag is of ze jou ook nog wel opnemen wanneer ze eventueel pijnlijke keuzes moeten maken.

Ik draag al constant plastiek weggooihandschoentjes wanneer ik boodschappen moet doen of de deur uitga om naar de post te kijken, maar misschien moet ik nu toch ook een mondkapje gaan dragen, want voor mij kan een besmetting dodelijk zijn. Ook loop ik voortdurend met een flesje ontsmettingsmiddel, maar dat deed ik al lang voor corona haar intrede deed, dus dat is niks nieuws, Verder heb ik thuis ook een grote fles staan en vraag ik de mensen eerst even hun handen daarmee te doen als ze hier noodgedwongen moeten zijn.

           
Ik ben ook voortdurend thuis tenzij ik boodschapjes moet doen en dan ga ik heel vroeg, zodat ik niet geheel in de ergste drukte kom. Het valt mij toch ook nog op dat er van die ongeduldige mensen zijn die toch boven op je snufferd gaan staan in de supermarkt, omdat ze zo nodig iets nodig hebben waar jij wat aan het zoeken bent. Verder doe ik zoveel mogelijk mijn aankopen via internet, dat is mij nu nog het veiligst.   
Gelukkig houden ze zich in dit complex goed aan de regels en ja, die buurman kon ook niet weten dat zijn vrouw besmet was.

Ik hoop wel dat deze toestand niet al te lang gaat duren, want zo langzamerhand voel je je een gevangene in je eigen huis en nog even en je gaat tegen jezelf praten. Doordat ik nu ook zo goed als geen afleiding heb komen alle nare herinneringen in volle hevigheid vaak naar boven en kan ik dat nu niet ontlopen door naar buiten te gaan of te gaan winkelen en daar heb ik het wel erg moeilijk mee.

Het is ook zo verschrikkelijk saai allemaal, maar ja, we moeten ons wel aan de regels houden willen we dat deze ellende z.s.m. kan worden ingedamd. Gelukkig bellen we als onderlinge bewoners elkaar nog geregeld en kunnen we weer even sociaal kakelen.

Ook de huisartsenpost is gesloten hier  en nu gebeurt alles telefonisch en komt de dokter alleen als het een spoedgeval betreft. Logisch natuurlijk, want zo’n huisartsenpost kan ook al gauw een besmettingshaard worden met zoveel mensen in die wachtruimtes.

Vooral die hulpverleners neem ik wel mijn petje af, hoor, want ze staan er toch maar met z’n allen voor ons!

Nu is het maar te hopen dat, als dit alles voorbij is, de regering eindelijk eens haar portemonnee trekt om ze financieel te belonen, want aan die mondelinge bedankjes die niks kosten hebben ze straks niks.

Verder hoop ik van harte dat de regering haar lesje meer dan geleerd heeft, want dankzij hen is het nu 1 grote noodtoestand in al die ziekenhuizen en moeten al die medische hulpverleners dat maar proberen op te lossen.

Want wie, o wie, moest in het verleden zo nodig zoveel ziekenhuizen sluiten met de gedachte dat we onaantastbaar waren voor welke toekomstige crisis dan ook? Wie heeft voortdurend al die bezuinigingen doorgedrukt in de zorg, zodat  het medisch personeel en straks de burger daar de dupe van is? Zij zijn het immers die nu, onder enorme stress, al die patiënten maar moeten zien te herbergen en allerlei oplossingen moeten bedenken als IC-ínrichtingen in hotels en zelfs in vervoersbussen!       

En waarom hebben we ons zo onafhankelijk gemaakt van andere landen, zodat er nu voortdurend overal een medisch tekort aan is en Jan met de pet daar onder moet lijden? Omdat Nederland zoals gewoonlijk altijd maar voor een duppie op de eerste rang wil zitten!

Gewoon weer onze eigen fabrieken openen en ons zo gauw mogelijk weer onafhankelijk maken, wat ook meteen weer voor een enorme werkgelegenheid kan zorgen!   
Maar goed, ik zal het wel allemaal verkeerd zien met mijn gewone hersenpan!

Wel denk ik dat een dergelijke ramp weleens nodig is om de mensheid weer eens met beide benen op de grond te zetten, want we nemen alles altijd maar als vanzelfsprekend aan en zijn er zo aan gewend dat alles altijd maar moet kunnen.

Genoeg gekakeld, ik ga weer even mijn dagelijkse rustuurtjes houden.

Ik hoop van harte dat jullie allemaal gevrijwaard blijven van dat verschrikkelijke virus en dat deze ramp gauw achter de rug zal zijn. Sterkte allemaal!