Wat vind jij er nou van en jij?

Oh, wat heb ik gisterenavond eindelijk weer eens kunnen schuddebuiken van het lachen. Had zo genoeg van dit land vol betweters. Zelfs FB verschaft me nog nauwelijks ontspanning en laat ik me door dat fenomeen  (heb er zelfs aan gedacht mijn account te sluiten, maar ja, voor sommige promotiedoeleinden heb ik het toch ook nodig, alhoewel ik vraag me af wat dat eigenlijk voor toegevoegde waarde levert!!)ook weer steeds uit de tent lokken tot reacties. 

En o jee, als je er een andere mening op nahoudt, dan ben je nog even niet jarig! Ben zo dood- en doodmoe van al die betweters die het allemaal zo goed weten en denken de wijsheid in pacht te hebben! Zogenaamd allemaal wereldverbeteraars, maar heb vooral geen andere mening, want dan …       
Laat me eindelijk met rust met al dat paranoïde gedoe over racisme en hoe het werkelijk zit met corona! Pfff!! Ik heb een ander gevecht te strijden dan al die vervelende hobby’s van weer even kijken waar we nu weer bijna een opstand over kunnen veroorzaken! Dus gisterenavond op You Tube gezeten en bij toeval gekomen op de shows van Ronald Goedemondt (de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog nooit gehoord had van de goede man). En na afloop besefte ik hoe lang het geleden was dat ik weer eens had kunnen lachen met de tranen over mijn wangen (waar is mijn moeder gebleven en waar mijn zus, we hebben zovaak zo onbedaarlijk kunnen lachen met elkaar). Of ik die Ronald Goedemondt nu echt goed vond of dat die luchtigheid mij als een verademing bevrijdde van alle betweters (mezelf incluis voor ik daarover opmerkingen krijg!), in elk geval, ik heb zitten genieten. Enfin, na flink te hebben genoten als afsluiting even de t.v. aangezet voor het laatste nieuws! En brrrr, de eerste zender weer een tafel vol paranoïde zielenpoten over racisme en het gesprek met de MP. Ook weer niet goed, want hij had een hoop zielepoten weer niet uitgenodigd! Vervolgens gauw gezapt, want ik wilde mijn gemoed weer niet negatief laten oplaaien en ja hoor, over de toespraken van Rutte en De Jonge! Wat vind jij en wat vind jij ervan!! Weer allemaal betweters aan het roer!        
Als de sode die kast uitgezet en mijn bedje opgezocht!         

Mijn artsen adviseren mij voortdurend negatieve situaties verre te houden, maar helaas, ik ben dus zo’n sulletje dat mij altijd weer laat meeslepen! Dat komt natuurlijk ook wel doordat ik van nature helaas ook iets van een rebel in me heb en de hobby om op te boksen tegen wat ik onrecht vind (vaak is het niet eens mijn probleem maar moet ik me er zo nodig mee bemoeien en het opnemen voor de zwakste partij). Dat bracht mij in mijn leven menigmaal geen vruchten, maar slechts akkers vol slechte oogsten, want mensen houden nu eenmaal niet van dat recht voor zijn raap! Maar ja, je karakter veranderen is geen kattenpis, hoor. Dat op zich is alweer een nieuwe strijd.   

Tegen al die betweters en mensen die zich zo zielig slachtoffer voelen van wat dan ook in dit land, zou ik willen zeggen eens te gaan genieten van alle dagen die ze er mogen zijn. We zitten nog niet achter tralies, we kunnen nog van alles, misschien wat beperkter dan voorheen, maar je kan er zelf wat van maken natuurlijk! Misschien, ooit op een dag (wat ik voor niemand hoop) zul je inzien wat werkelijk van belang en waarde is in dit leven! Laat die les een ver-van-je-bedshow blijven, maar eerlijk gezegd, voor sommige mensen zouden wat harde en wrede levenslessen eens goed zijn! Alhoewel, soms ben ik zelf ook nog aardig hardleers en menigmaal moet ik ook mezelf dan weer streng toespreken!

Leren? Het houdt nooit op!

Moeten leren. Zoveel moeten leren!
Het begon al op de kleuterschool met zwarte matjes leren vlechten.
Waren die matjes niet netjes gevlochten, dan moest je ze weer overdoen, net zolang totdat ze naar de zin waren van zo’n oude kleuterjuffrouw met zo’n strenge knot op haar hoofd.

En na de kleuterschool volgde de lagere school, die je na 6 jaar zou verlaten met een hoofd vol kennis aan taal, rekenen, aardrijkskunde, geschiedenis en nog meer van die verplichte vakken. Je was nog maar net van die lagere school af of je moest alweer naar de volgende school, waar je hoofd nog meer werd overladen met kennis van weer nieuwe vakken.Dacht je na afronding van al je scholen klaar te zijn? Welnee!       
Je ging na school meteen aan het werk en ook bij al je werkgevers moest je weer allerlei cursussen doen om bij te blijven.

Maar al die jaren, wie leerde je alle lessen van het leven?
Wie leerde je omgaan met tegenslagen, verdriet, verlies, afscheid moeten nemen? Wie was je leermeester in het moeten omgaan met de ruwe en soms zelfs wrede kanten van het leven? Geen studieboeken daarvoor, zelfs niet een simpele handleiding!  
Dat rozen doornen hebben, je kwam erachter toen die doornen prikten in je huid.
En dat honing niet altijd zoet proeft, die kennis deed je op toen die honing eens op je tong smaakte als bittere gal. Je bent in diepe dalen gevallen, maar je bent er op eigen kracht altijd weer uitgeklommen. Hoeveel rotsen heb je door de jaren heen niet moeten weghakken, die als een versperring waren op de paden die je liep? Je hebt reeds eindeloze wegen met zoveel hindernissen gelopen, maar gelukkig, je loopt nog steeds. En bij elke halte kijk je weer even achterom en besef je, dat je weer zoveel levenslessen hebt opgedaan en weer een stukje wijzer bent geworden.

Laat ze je vragen wat je geleerd hebt en je zult antwoorden dat je het leven hebt leren leven.        
Dat je je eigen grootste leermeester was van wie je wijze lessen hebt geleerd.
Jouw leerboek voegt nog elke dag een nieuw hoofdstuk toe en wanneer het zich straks naar een einde toeschrijft, dan zal je laatste, belangrijkste les zijn geweest, dat je jouw leven hebt volbracht in al zijn hoogtes en dalen!

------------------------------------------------