zondag 18 september 2016

Oogziekte van Graves

De Oogziekte van Graves is een vrij onbekende aandoening.
Onderzoek heeft uitgewezen, dat deze ziekte veelal een combinatie vormt met een afwijking van de schildklier en een verstoring van het immuunsysteem.  
Vooral vrouwen in de leeftijdsgroep van 20 tot 50 jaar worden getroffen door deze ziekte.
Bij mannen komt de ziekte veel minder voor.
De oogspieren die door de oogkas lopen, raken ontstoken en zwellen op en de hoeveelheid vet en vocht in de oogkassen neemt toe.  Het ene oog kan meer aangedaan zijn dan het andere.



DE DIAGNOSE

Het is belangrijk dat de oogziekte zo vroeg mogelijk wordt onderkend en behandeld, zodat onnodige verergering kan worden voorkomen.
Vermoedt een oogarts/orbitoloog dat u lijdt aan de Oogziekte van Graves, dan zal hij een uitgebreid oogheelkundig onderzoek doen om zeker te zijn van de diagnose.
Hij zal het volgende controleren:

Gezichtsscherpte
Oogbewegingen
Oogdruk
Oogzenuw
Traanlaag
Uitpuiling van de ogen

Voordat er met een behandeling wordt begonnen, zal een orthoptist (is iemand die zich bezighoudt met diagnostiek en niet-operatieve behandeling van stoornissen van het zien met twee ogen samen, zoals scheelzien, dubbelzien en oogbewegingsstoornissen) een orthoptisch onderzoek doen om de oogstand vast te leggen. Tijdens een behandeling wordt dat onderzoek regelmatig herhaald om veranderingen van de oogstand waar te nemen.
Het resultaat van dat onderzoek wordt doorgegeven aan de oogarts en de behandelingsmogelijkheden van eventueel dubbelzien worden besproken.
Het schema van de oogbewegingen is belangrijk om te bepalen welke operatie aan welke oogspier(en) het beste resultaat kan geven voor enkelzien in de belangrijkste kijkrichtingen.

De oogarts zal u verder adviseren om een afspraak te maken met een internist.
Is er sprake van een afwijking van de schildklier, dan is het namelijk van het grootste belang de behandeling van de ogen en de schildklier op elkaar af te stemmen.


VERSCHIJNSELEN

De volgende verschijnselen kunnen zich voordoen:

beperkte oogbewegingen
branderige ogen, snel tranende ogen
dubbelzien
gevoel alsof er zand in de ogen (of in één oog) zit
gezwollen oogleden
lichtschuwheid
pijnlijk drukkend gevoel achter of op één van beide ogen
roodheid van een of beide ogen
uitpuilende ogen
verminderd zicht
vermoeide ogen
zwelling rond de oogkas


DE BEHANDELING

De arts zal trachten de oogziekte tot rust te brengen door middel van medicijnen als Prednison en/of radiotherapie.
Om uitdroging van de ogen te voorkomen worden oogdruppels en gels voorgeschreven, die de klachten kunnen verminderen. Zij genezen de oogziekte echter niet.
De verschijnselen verschillen van persoon tot persoon en daarom  is er altijd een individueel behandelplan. Voor rokers zal stoppen met roken deel uitmaken van het behandelplan.
Welke behandelingen nodig zijn hangt af van de aanwezige afwijkingen.
De behandeling kan bestaan uit:

Bestraling en/of cortisone injecties om de actieve Graves ophthalmopathie (= ontsteking in de oogkassen) te bestrijden
Botuline injecties
Correctie van teruggetrokken of dikke oogleden
Oogspieroperatie om dubbelzien te verminderen
Orbita-decompressie (= een oogkas-verruimende operatie) bij uitpuilende ogen
Prednison
Prednison plus Cyclosporine
Reguleren van de schildklierfunctie

De behandeling is in het algemeen gericht op:

Behoud van het gezichtsvermogen
Rechtzetten van de ogen
Verbeteren van het uiterlijk
Verlichten van de pijn


Wordt de Oogziekte van Graves niet goed  behandeld,  dan kunnen er ernstige klachten ontstaan, vooral als mensen ook  nog eens lijden aan Diabetes Mellitus.
De actieve fase van de ziekte kan enkele jaren in beslag nemen. Daarna volgt een rustige periode (= de uitgebluste fase). De kans dat de oogziekte daarna nog terugkomt is erg klein.


Bronnen:
AZ Sint-Jan AV Brugge
Nederlandse Vereniging Graves Patiënten
Oogartsen
Oogheelkundig Medisch Centrum Noord


zaterdag 10 september 2016



De Indonesische kris

 
Een kris (keris) is een dolk, die met de grootste zorg is gemaakt en waaraan mystieke krachten worden toegekend.  De dolk kan recht en puntig (de rustende slang) zijn, maar ook een gegolfde vorm (de bewegende slang) hebben.

 De Indonesische kris wordt beschouwd als een heilig voorwerp binnen een familie of een koninkrijk, moet met respect worden behandeld en wordt doorgegeven van vader op zoon.  Het symboliseert gezag en leiderschap. In Indonesië is men van mening dat in een kris een goede of kwade geest in de vorm van een hersenloze schim woont. Een goede geest beschermt tegen onheil en ziekte, terwijl een kwade geest ongeluk brengt.

Een echte kris mag nooit worden gekocht, maar als geschenk te worden gegeven en aangenomen.

Uiteraard zijn er op de markt aldaar ook gewone, toeristische krissen te koop .   


 

De vervaardiging

 
Het krislemmet is door een empu (smid) vervaardigd uit een smeedproces van  ijzer, nikkel en staal en heeft een karakteristieke tekening (de Pamor). De Pamor is pas te zien wanneer de kris gewassen is in citroensap en arsenicum. Aan het figuratieve handvat is te zien uit welke streek een kris afkomstig is.

De schede bestaat uit een schuit, alsmede een houten onderstuk (candar) en eventueel nog een overtrek (pendok), waarin het lemmet wordt gestoken.

Soms wordt over de schede nog een koperen, gouden of zilveren hoes getrokken, die met bloem- of vogelmotieven is opgesierd.

De empu moet mediteren en vasten om de mystieke boodschap te ontvangen op welk tijdstip, met welke afbeeldingen en uit welk materiaal hij de kris moet smeden

De vervaardiging van een kris kan dan ook maanden in beslag nemen.

Als de kris eenmaal is gesmeed en geladen, dan dient hij met rituelen te worden omgeven om de magische kracht van de kris te versterken.

 

Draagwijze

 
Op Java wordt de kris laag op de rug gedragen, op Bali hoog achter op de rug (de greep moet boven de rechterschouder uitsteken) en op Sulawesi op de heup of op de buik.

 
De behandeling van de kris

In Indonesië dient de kris op elke 5e dinsdag van de Javaanse moslimkalender te worden geëerd met offers en reinigingsrituelen. Men gaat er daar vanuit dat de kris bezield is en dus moet eten en drinken als elk levend wezen.  Voldoet de eigenaar niet aan de voorgeschreven rituelen, dan wordt  - volgens de verhalen - de kris wakker en zal de eigenaar tijdens zijn slaap van het leven worden beroofd.

Men is van mening dat de kris een eigen wil heeft.  Er gaan verhalen over krissen die aan de wandel gaan, die rammelen of zomaar uit hun schede springen, waarna een gebeurtenis plaatsvindt als een ongeluk of overlijden. Ook mag men nooit de punt van het blote lemmet op zichzelf of op iemand anders richten en/of de spot drijven met de kris. Een kris mag pas na de vereiste, eerbiedwaardige begroeting en onder het prevelen van gebeden, uit de schede worden gehaald. Om te voorkomen dat de krachten eruit glijden, moet de kris worden opgepakt met de punt omhoog en moet de kris ook altijd  weer teruggestoken worden  in de schede. Denkt men met een kwaadaardige kris in bezit te hebben, dan dient deze met een doek bedekt te worden of in het ergste geval te worden begraven. Ook kan men trachten de negatieve energie te ontladen door middel van een wassing in zeewater.


Na een bepaalde tijd dient de kris  te worden gewassen en het hangt van de plaats/streek af hoe dat gebeurt. Het lemmet mag niet met de hand worden aangeraakt gedurende de reiniging. Voor het ceremonieel reinigen dien je je van tevoren te baden en ook je haar te wassen.

Het hangt van de streek af hoe de wassing vervolgens gebeurt.

 


Bronnen:

 

swordfactsbenelux

mysterie-wetenschapsforum

 

woensdag 7 september 2016

Vitamine D


DE NOODZAAK VAN VITAMINE D

 

Vitamine D beschermt ons tegen allerlei aandoeningen en ernstige ziektes en zorgt voor de opbouw van sterke botten en tanden.

Verder oefent vitamine D een goede invloed uit  op hart en bloedvaten, alsmede op depressies.

Het is daarom heel belangrijk om deze noodzakelijke vitamine dagelijks in  voldoende mate binnen te krijgen.

Een langdurig tekort aan vitamine D kan o.a. leiden tot een spierziekte, osteoporose en een  zenuwziekte, terwijl vooral bij baby’s en kinderen een botziekte als Rachitis (Engelse ziekte) kan ontstaan.

Een ernstig tekort aan vitamine D kan op den duur zelfs leiden tot de dood.

 

 

D2 en D3

 

Van de verschillende soorten vitamine D zijn de belangrijkste D2 (ergocalciferol = plantaardige vorm) en D3 (cholecalciferol = dierlijke vorm).

D2 wordt niet door het lichaam aangemaakt, maar D3 wel. Door dierlijk vet met ultraviolet te bestralen kan men D2 maken en in het verleden werd dat dan ook gedaan en vervolgens toegevoegd aan levensmiddelen. Echter, de werking van D3 is heel wat sterker dan D2  en dus wordt tegenwoordig synthetisch vitamine D3 aan de voeding toegevoegd. Zonlicht zorgt ervoor dat vitamine D in onze huid wordt aangemaakt. De hoeveelheid vitamine D die het lichaam aanmaakt is echter vaak niet genoeg, zodat dat wel moet worden aangevuld met de hoeveelheid in onze voeding.

 

Vanwege het gevaar van een te hoog calcium- en fosfaatgehaltes van het bloed, mag vitamine D echter niet onbeperkt worden gebruikt. Teveel vitamine D kan namelijk schade toebrengen aan hart, bloedvaten en nieren. Een veilige dosis is 50 mg per dag!


Welke klachten geeft een vitamine D tekort o.a.?

 
Angstaanvallen

Bloedend tandvlees

Chronische vermoeidheid

Depressies

Gewrichtspijn

Hartkloppingen

Krampen

Lusteloosheid

Slaapinsomnie (veel en vroeg wakker)

Spierpijn of spiertrillingen

Zwaar gevoel in de benen

 

Welke levensmiddelen bieden een goede bron aan vitamine D?


Vitamine D is aanwezig in de volgende vette vissoorten:


haring

makreel

meerval

paling

sardines

tonijn

zalm

 

Vitamine D komt verder voor in de volgende voedingsmiddelen:

 

champignons

eidooiers

levertraan

margarine

roomboter

shiitake 

 

Wie lopen risico op een vitamine D-tekort?


Kinderen tot en met 3 jaar

Mannen vanaf 70 jaar

Mensen die eenzijdige voedsel  binnenkrijgen

Mensen die hun huid bedekken

Mensen die weinig buiten komen

Mensen met een donkere huidskleur

Mensen met langdurige diarree of een darmaandoening

Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven

Vrouwen vanaf 50 jaar

 

Hoe is een vitamine D tekort vast te stellen en te behandelen?

 

Het vitamine D-gehalte in ons lichaam is vast te stellen door een eenvoudige bloedtest.

Is er sprake van een tekort, dan kan de arts dat goedkoop en effectief behandelen met vitamine D-tabletten. Mensen met nier- of leverproblemen dienen hun arts daarvan op de hoogte te stellen, want voor hen zijn de vitamine D-tabletten minder geschikt.

zondag 4 september 2016

DE AVOCADO

De avocado is een groene vrucht die aan een boom groeit en die ook wel advocaatpeer wordt genoemd. De vrucht heeft de vorm van een peer en heeft binnenin een grote pit.      
De ribbelige schil is vrij hard en donkergroen tot bijna paars van kleur.
Hoe donkerder de schil, hoe rijper de avocado. 
Het vruchtvlees is zachtgeel tot groen van kleur.        
De avocado’s voor ons land worden geïmporteerd uit Afrika, Zuid-Amerika en Israël.     
De vruchten zijn het hele jaar te koop in de supermarkt.     




Hoe gezond is de avocado?

Een avocado is zeer voedzaam en een echte vitaminebom te noemen.     
In de vrucht zit enkelvoudig onverzadigd vetzuur, wat een gunstige uitwerking heeft op het cholesterolgehalte.
Verder bieden ze een rijke bron aan kalium, wat hart en bloedvaten gezond houdt.
De avocado bevat tevens de vitamine A wat ons immuunsysteem verhoogt , goed is voor de ogen, alsmede  de  huid, de botten en het haar.
Ook de vitamines B1, B2 en B6, die o.a. het metabolisme op gang houden, goed zijn voor het zenuwstelsel, alsmede concentratieverhogend werken, ontbreken niet in de vrucht.
Het gehalte aan vezels van de vrucht is dermate dat het een positieve werking kan hebben op onze darmen.


Hoe bewaar je avocado’s?

Avocado’s  kan men niet in de koelkast bewaren, want dan verstoort dat het narijpen en zullen ze bederven.
Men kan de avocado’s het beste bewaren op een koele plek in huis, alwaar ze ca. 5 tot 6 dagen goed kunnen blijven.


Behandeling van de avocado

Als de avocado nog niet rijp is, dan kan men dat proces versnellen door de vrucht in een plastic zak te stoppen met een appel of banaan.
Is de avocado geschild, dan kan het vruchtvlees bruin worden, wat te voorkomen is door het met citroensap te besprenkelen.


De smaak van de avocado

Het vruchtvlees van een rijpe avocado is boterzacht, romig en heeft een ietwat nootachtige smaak.


Hoe schil je een avocado?

Snijd de boven- en onderkant van de avocado.
Daarna met een scherp mes een paar keer  in de lengte van de schil snijden, waarna de schil er vervolgens in delen is af te trekken.
Men kan de avocado ook doormidden snijden, de pit verwijderen en het vruchtvlees uitlepelen.



Het gebruik van een avocado       

Avocado’s kunnen gebruikt worden in salades, guacamole, brood, desserts, dips, sauzen en verschillende gerechten.
Daar avocado’s gezond zijn voor de huid, zijn ze ook te gebruiken als schoonheidsmasker.


Heerlijke Indonesische avocadokoffie

Snij een rijpe avocado doormidden, verwijder de pit en schep het vruchtvlees er met een lepel uit.
Mix het vruchtvlees tot een fijne moes en voeg er zwarte koffie, melk en bruine basterd/rietsuiker naar smaak aan toe.
Zet de drank in de koelkast en laat het flink koud worden.

Is de drank goed koud, neem dan een hoog glas, stop er wat ijsblokjes in en giet de avocadokoffie erop.

donderdag 25 juni 2015

FROM OUT OF THE BLUE



Het is vrijdagavond, 19 juni, als je na een gezellige dag, plaatsneemt achter je laptop om al je mail e.d. door te nemen.
Je koffertje is al half gepakt, want dinsdag zul je voor een paar heerlijke dagen met vrienden verblijven in een hotel in het land, om van daaruit allerlei leuke uitstapjes te ondernemen. Je verheugt je er al zo lang op.        

En dan from out of the blue is er opeens die ijskoude rug die erg onaangenaam aanvoelt en je besluit even op de bank te gaan liggen, want het voelt niet goed.
Je ligt nog niet of je begint opeens enorm te klappertanden en te rillen en bent met nog geen tig dekbedden warm te krijgen. Alsof je de malaria hebt!
En dan opeens moet je een spurt maken naar het toilet en met golven tegelijk vliegt je hele maaginhoud naar buiten.     
In een mum van tijd ben je een doodziek wrak en je bent te eigenwijs – ondanks het aandringen van je zus en vrienden – om de dokter te waarschuwen.
Immers, na al die ziekenhuisbezoeken kun je even geen witte jas meer zien.
En zo breng je vier dagen al overgevend bij het knipperen met je ogen, met ’s nachts de vreselijkste nachtmerries door de ijlkoortsen, een ribbenkast vol pijn en brandende pijn in je linkerzij en linker onderrug bij elke ademhaling, door. Maar goed, wie eigenwijs verkiest te zijn, moet maar onnodig lijden, nietwaar? Uiteindelijk ben je zo ziek en hap je zo naar adem, dat er niets anders opzit dan toch maar de dokter bellen, want anders vrees je zelfs de volgende morgen niet meer te halen.

Hij komt vrijwel meteen en begint zijn onderzoek.  
Ik zeg hem dat er een rotsblok in mijn maag en op mijn borst ligt en hij onderzoekt mijn buik en maag dan ook grondig. Dan komt hij met zijn stethoscoop en al uitgeput moet ik blijven inademen en het blijkt eindeloos te duren. ‘Ik hoor iets wat niet goed zit in die linkerlong, het lijkt wel een longontsteking’, hoor ik hem mompelen, terwijl ik alleen maar kan denken ‘man, schiet op, ik ben al zo uitgeput’!         
Ik zeg hem dat ik toch helemaal niet verkouden ben en niet hoest en dat dat toch voortekenen moeten zijn. “Het zit hem niet lekker’, zegt hij. En hij laat meteen de trombosedienst aanrukken voor bloedprikken en de apotheek met alvast 2 kuren antibiotica en Prednison. Hij hoopt dat ik hoe dan ook kan trachten de medicijnen binnen te houden, al is het maar drie kwartier!  Intussen heb ik toch mijn twijfels bij zijn diagnose, niks verkouden, niks hoesten! Nee, volgens mij zit er iets niet goed in mijn maag!
Het wordt steeds weer een gevecht tussen mij en het overgeven. Alsmaar probeer ik op het meest rustige moment van mijn doodzieke lijf de medicijnen in te nemen. 1x ging het bijna mis toen mijn maag vijf minuten na inname van de medicijnen enorme pijnlijke en krachtige overgeefstoten teweeg bracht. Maar geluk bij een ongeluk, mijn maag had gewoon geen enkele inhoud meer om naar buiten te werken en dat beetje water met die medicijnen zijn er dan ook gelukkig in gebleven.  
De volgende morgen om 09.00 uur de dokter gebeld op zijn verzoek voor de bloeduitslagen. Hij was ervan geschrokken, het bloedbeeld gaf een forse longontsteking aan en zijn diagnose was dus correct geweest.   Vanmidddag komt hij weer langs, want hij wil het even streng in de gaten houden.
Nu heb ik al heel wat longontstekingen gehad, maar zo agressief, pijnlijk en sneaky, zonder enig voorteken, heb ik een longontsteking nog niet meegemaakt!
 
En ik had nota bene ook nog net mijn bezoek achter de longarts achter de rug! Nu heb ik een nieuwe, nog jonge longarts en ik moet zeggen, van mijn oude longarts moest ik altijd in zo’n apparaat gaan staan en dan kon hij mijn longen zien en het meteen opmerken als er wat aan de hand was. En hij luisterde met ieder bezoek naar mijn longen en o ja, bij de longonderzoeken liet hij altijd zuurstof prikken en ook liet hij regelmatig foto’s maken. Deze nieuwe longarts? Ik zal het nog even aanzien.  1x per jaar zuurstof prikken vindt hij wel genoeg voor al zijn patiënten! Hij kwam me halen en we namen plaats en hij is niet meer van zijn stoel af geweest. Het hele bezoek bestond uit vragen die ik dan moest beantwoorden en zonder enig onderzoek vooraf wijzigde hij 1 van mijn inhalatoren. Nu weet ik wel dat hij de resultaten van mijn longfunctieonderzoeken voor zich had, maar die waren al 2 weken eerder gedaan!
De inhalator Seretide met ontstekingsremmend middel  wijzigde hij dus notabene. Hij gaf daar een andere voor, want die ontstekingsremmer vond hij niet nodig. Nu wil ik hem niet meteen beschuldigen, maar gezien mijn toestand nu, vraag ik mij af of zo’n ontstekingsremmer inderdaad niet nodig is. En o ja, ik kreeg er nog een pilletje bij voor de benauwdheid. Op 17 september a.s. moet ik bij hem terugkomen en dan zal ik hem uitgebreid verslag doen van wat mij nu is overkomen!  Het is nog een erg jonge arts en of dat nu altijd in je voordeel is? Waarschijnlijk mist hij nog de broodnodige ervaring, maar wie weet, de tijd zal het verder uitwijzen.    
Ik weet wel dat ik zijn werkwijze vanaf nu in de gaten ga houden en wanneer ik het echt niet vertrouw, dan ben ik dus zo vertrokken naar een andere longarts. Mijn longen kunnen het zich namelijk niet permitteren om nog meer schade op te lopen dan ze al hebben!         
 
Gelukkig heb ik nog voor 2 maandjes even mijn gouden huisarts en goh, wat gaat er straks een kennis verloren bij het vertrek van die man!  Maar ik begrijp hem wel. Na zo'n dienstbaar leven als arts heeft hij alle recht om nu straks eindelijk tijd aan zichzelf te besteden en zijn eigen dromen te verwezenlijken. Hij heeft de intentie nog zoveel te willen reizen en hij verdient dat dan ook.   
Het zal lang duren voor ik nog een andere arts zo kan vertrouwen als ik hem doe! Hij is niet alleen een goede arts door zijn kennis, maar ook nog een arts die arts is geworden uit roeping. Die nooit te beroerd is om meteen te komen als je hem dringend nodig hebt! Die ook meteen actie onderneemt als hij ziet dat het foute boel is en die actie ook zelf onmiddellijk ten uitvoer laat brengen! Immers, voor ik het wist stond hier de Trombosedienst en de apotheek op mijn stoep.
Ik betreur het nu dat ik hem niet eerder gebeld had. Waarschijnlijk was me dan het leed van zoveel dagen bespaard gebleven! Maar ja, ik ben nu eenmaal eigenwijs geboren en schijn erg hardleers te zijn in het afleren daarvan!      
Dus die vreselijke dagen beschouw ik nu maar als een harde les, die mij de volgende keer hopelijk veel leed zal besparen.          

En vandaag, vandaag is eindelijk mijn beste dag van al die dagen bij elkaar. Ik ben voor het eerst niet misselijk meer en dat alleen al is een enorme winst en maakt je weer een beetje mens en bij de wereld. Mijn leuke dagen heb ik helaas moeten afzeggen en ook de operatie aan mijn hand is door het ziekenhuis met een maand uitgesteld. Intussen kan ik alleen maar proberen te herstellen om alsjeblieft weer gauw mijn oude leventje op te pakken. Vanmorgen voor het eerst een bruin boterhammetje met een vleugje boter en een dun plakje kaas gegeten en ik wist niet meer hoe lekker dat kon smaken! Van elke rustige hap heb ik genoten, want ik heb er alle tijd voor genomen.
Wil koste wat het kost voorkomen dat mijn maag weer in de oude situatie vervalt. En eerlijk is eerlijk, zo rustig je boterhammetje kauwen is heel wat meer genieten dan hap, slik, weg! En o ja, twee zacht gekookte eitjes gegeten, die perfect gegaard waren dankzij het Delfts blauwe zingende ei, dat ik van mijn vriendin Plonie voor mijn verjaardag kreeg! Speelt bij zacht, medium of hard een ander melodietje. Bij een zacht ei speelt het In Holland staat een huis, bij medium 2 emmertjes water halen en bij hard het Wilhelmus. Het is raar, hoe je als je ziek bent kunt verlangen naar dingen als zachte eitjes waar je gewoonlijk nauwelijks naar omkijkt!

Ik kijk naar buiten, het zonnetje schijnt en ik verlang na al die dagen binnen zo naar buiten, maar ik weet dat ik dat nog niet aankan. Ik heb net lucht voor 2 meter. Maar ik ben al dolgelukkig zoals ik mij nu voel, weer een klein beetje op weg van een doodziek vogeltje weer mens te worden.