Oogziekte van Graves

De Oogziekte van Graves is een vrij onbekende aandoening.

Onderzoek heeft uitgewezen, dat deze ziekte veelal een combinatie vormt met een afwijking van de schildklier en een verstoring van het immuunsysteem.  

Vooral vrouwen in de leeftijdsgroep van 20 tot 50 jaar worden getroffen door deze ziekte.

Bij mannen komt de ziekte veel minder voor.

De oogspieren die door de oogkas lopen, raken ontstoken en zwellen op en de hoeveelheid vet en vocht in de oogkassen neemt toe.  Het ene oog kan meer aangedaan zijn dan het andere.

DE DIAGNOSE

Het is belangrijk dat de oogziekte zo vroeg mogelijk wordt onderkend en behandeld, zodat onnodige verergering kan worden voorkomen.

Vermoedt een oogarts/orbitoloog dat u lijdt aan de Oogziekte van Graves, dan zal hij een uitgebreid oogheelkundig onderzoek doen om zeker te zijn van de diagnose.

Hij zal het volgende controleren:

Gezichtsscherpte

Oogbewegingen

Oogdruk

Oogzenuw

Traanlaag

Uitpuiling van de ogen

Voordat er met een behandeling wordt begonnen, zal een orthoptist (is iemand die zich bezighoudt met diagnostiek en niet-operatieve behandeling van stoornissen van het zien met twee ogen samen, zoals scheelzien, dubbelzien en oogbewegingsstoornissen) een orthoptisch onderzoek doen om de oogstand vast te leggen. Tijdens een behandeling wordt dat onderzoek regelmatig herhaald om veranderingen van de oogstand waar te nemen.

Het resultaat van dat onderzoek wordt doorgegeven aan de oogarts en de behandelingsmogelijkheden van eventueel dubbelzien worden besproken.

Het schema van de oogbewegingen is belangrijk om te bepalen welke operatie aan welke oogspier(en) het beste resultaat kan geven voor enkelzien in de belangrijkste kijkrichtingen.

De oogarts zal u verder adviseren om een afspraak te maken met een internist.

Is er sprake van een afwijking van de schildklier, dan is het namelijk van het grootste belang de behandeling van de ogen en de schildklier op elkaar af te stemmen.

VERSCHIJNSELEN

De volgende verschijnselen kunnen zich voordoen:

beperkte oogbewegingen

branderige ogen, snel tranende ogen

dubbelzien

gevoel alsof er zand in de ogen (of in één oog) zit

gezwollen oogleden

lichtschuwheid

pijnlijk drukkend gevoel achter of op één van beide ogen

roodheid van een of beide ogen

uitpuilende ogen

verminderd zicht

vermoeide ogen

zwelling rond de oogkas

DE BEHANDELING

De arts zal trachten de oogziekte tot rust te brengen door middel van medicijnen als Prednison en/of radiotherapie.

Om uitdroging van de ogen te voorkomen worden oogdruppels en gels voorgeschreven, die de klachten kunnen verminderen. Zij genezen de oogziekte echter niet.

De verschijnselen verschillen van persoon tot persoon en daarom  is er altijd een individueel behandelplan. Voor rokers zal stoppen met roken deel uitmaken van het behandelplan.

Welke behandelingen nodig zijn hangt af van de aanwezige afwijkingen.

De behandeling kan bestaan uit:

Bestraling en/of cortisone injecties om de actieve Graves ophthalmopathie (= ontsteking in de oogkassen) te bestrijden

Botuline injecties

Correctie van teruggetrokken of dikke oogleden

Oogspieroperatie om dubbelzien te verminderen

Orbita-decompressie (= een oogkas-verruimende operatie) bij uitpuilende ogen

Prednison

Prednison plus Cyclosporine

Reguleren van de schildklierfunctie

De behandeling is in het algemeen gericht op:

Behoud van het gezichtsvermogen

Rechtzetten van de ogen

Verbeteren van het uiterlijk

Verlichten van de pijn

Wordt de Oogziekte van Graves niet goed  behandeld,  dan kunnen er ernstige klachten ontstaan, vooral als mensen ook  nog eens lijden aan Diabetes Mellitus.

De actieve fase van de ziekte kan enkele jaren in beslag nemen. Daarna volgt een rustige periode (= de uitgebluste fase). De kans dat de oogziekte daarna nog terugkomt is erg klein.

Bronnen:

AZ Sint-Jan AV Brugge

Nederlandse Vereniging Graves Patiënten

Oogartsen

Oogheelkundig Medisch Centrum Noord