maandag 4 juni 2018

Heb ik natuurlijk weer!

Nou, zou dus vandaag geopereerd worden, maar alle operaties liepen uit en natuurlijk, wanneer gaat er nu ooit wat van een leien dakje voor mij. Nu kunnen die artsen er natuurlijk ook niets aan doen, maar het is flink balen,
Ik6 had zo weg willen lopen, heb het zo gehad met het leven! Zit je vanaf gisteren met enorme spanningen en 18 uur met een lege maag, mocht zslfs geen water, barstende koppijn  en dan ook nog een gemeente KImpenerwaard dat zit te zaniken over de keuringsarts voor mijn parkeerkaart. Anders moet hij thuiskomen zeggen ze voor 159 euro, lekkere kassa. Heb ze de boel al 100X uitgelegd, maar ze verwachten maar dat ik uit het ziekenhuis ren om naar die zak patat te gaan! De longarts heeft zelfs een brief geschreven voor die zak patat, maar nee nog niet genoeg,want lekkere kassa, ik heb ze gezegd dat ze die leenkaart dan maar moeten komen halen voor iemand met een gekneusde teen, tjonge, wat een eng ambtelijk gedoe!
Ik kruip dan nog liever naar het ziekenhuis.

Suzette  is vandaag aan haar 2e chemokuur begonnen. Ze heeft nu helemaal geen haar meer, zo tragisch. Ze heeft ook nog Prednison gekregen,want haar bloed is op het randje.

Gelukkig kreeg ik hier net een warme maaltijd, pasta met spinazie uitgekozen. Het eten is hier prima, zoveel keus. Qua verzorging dus niets te klagen! Ze zijn hier allemaal even lief ook nog! Ik ruik alleen al 2 dagen naar een fles jodium, want mag me voor de operatie alleen daar mee wassen. Zelfs mijn haar moet met die troep gewassen. Ik ben al helemaal bont en blauw geprikt, vooral die tromboseprikjes vind ik vreselijk in mijn buik. Maar goed, flink zijn, dat is niet om mij te pesten. We houden de moed erin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten