Vrijdagmiddag, 25 mei 2018
Vanmiddag is Suzette opnieuw opgenomen in het ziekenhuis na twee dagen thuis te zijn geweest. Het ging niet meer. Ze hield niets meer binnen en haar rug deed zoveel pijn. Ze krijgt nu ook een bloedtransfusie, want ze blijkt nu ook bloedarmoede te hebben.
Morgenmiddag ga ik weer met Jan naar haar toe, want vandaag kan niet meer. Ze krijgt weer allerlei onderzoeken en er wordt weer een longfoto gemaakt.
Ze had zo gehoopt haar verjaardag op 28 mei thuis nog wat te kunnen vieren, maar helaas, zoals het er nu voorstaat zal dat niet lukken.
Wat mij betreft, vanmorgen is mijn huisarts ook hier geweest en het Erasmus MC heeft gebeld voor pre-actieve onderzoeken a.s. donderdag voor ze de operatie naar mijn lymfeklieren gaan uitvoeren.
Ze gaan kijken of mijn toestand goed genoeg is om die uit te voeren, want anders beginnen ze er niet aan. Dus weer een boel spanning deze dagen en mijn zorg gaat nu eerst vooral naar Suzette uit.
Ik zou willen dat ik een toverstaf had om haar beter te maken. Ik bid en bid voor haar, maar wie hoort eigenlijk mijn gebeden? Alles lijkt zo vergeefs en zo donker. Waar is de horizon aan de verte? Ik kan er geen eentje zien!
We blijven hopen en we blijven wensen! Gebeuren er nog wonderen, laat er dan eentje voor Suzette gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten