Zo, dat is ook weer achter de rug. In het oogziekenhuis weer een operatieve ingreep aan mijn linkeroog ondergaan, zat een bobbeltje onder mijn ooglid, waardoor het steeds leek of er iets in mijn oog zat. Lag daar als een veer gespannen, want de oogspecialist had gezegd dat de 2 spuitjes erg venijnig zouden zijn. Nou, voor mij was het peanuts na alles wat ik al heb moeten ondergaan. De klem die in mijn oog werd gezet vond ik minder aangenaam.. Nu weer wachten op de uitslag, want het moet naar de patholoog omdat ze het niet helemaal vertrouwen. Gelukkig was mijn goede vriendin Rianne zo lief om uit zichzelf aan te bieden mij te halen en te brengen. Morgen weer voor een scan in het IJsselland z'huis en vrijdag weer voor de uitslag. Het wordt dus weer een spannende tijd! Zo witte jasssen moe, maar we blijven optimistisch.
Net even wezen stemmen. Wilde het eigenlijk overslaan deze keer, want ik sta niet voor 100% achter al die partijen en ze beloven van alles met de verkiezingen, maar ze zijn nog niet voorbij of alles is vergeten. Maar ja, ik vind het niet o.k. om ons hard verworven recht verloren te laten gaan. Heb van de week alle programma's van alle politieke partijen zo''n beetje doorgenomen en voor mijn stem was het belangrijk dat het eigen risico zorg wordt afgeschaft, dat er niet langer wordt bezuinigd op zorg, politie, er een stop komt op de huurverhogingen (niet alleen voor de lage inkomens). Dus als ricisogroep maar naar de stembus gegaan en mijn stem gegeven aan een partij die het dichtst bij mijn standpunten staat. Gewoonlijk zit ik zelf altijd op het stembureau, maar ja, deze keer kon niet, want ze hadden me ingedeeld op de 16e, morgen dus, en dan moet ik naar het ziekenhuis (had ze dat van tevoren bericht, maar tegenwoordig lezen ze klaarblijkelijk niet meer). Best jammer, want ik vind het altijd leuk om te doen. Ik zeg hier even niet wie ik mijn stem gegeven heb, want voor je het weet beland je weer in heftige discussies, omdat sommige mensen toch altijd de tic hebben je te willen overtuigen dat je moet stemmen op de partij waarop zij stemmen. Over politiek en geloof valt nu eenmaal niet te discussiëren en ik heb wel wat anders aan mijn hoofd.
De coronamaatregelen ben ik ook helemaal zat. Begrijp helemaal niets meer van al die maatregelen. Horeca en winkels mogen niet open, maar als ik zie hoe druk het in de drogisterijen en in de supermarkten is, dan vraag ik me af wat dat harde treffen van de horeca en andere winkels nu voor zin heeft dan dat onze economie naar de knoppen gaat. Zie ik ook nog 9 van de 10 mensen zonder de winkelkar of hun handen te ontsmetten (snap nooit dat mensen zo bang zijn om hun kluiven nat te maken!) naar binnen gaan. Sta er versteld van hoeveel volwassenen na toiletbezoek zonder handen wassen gewoon weer verder gaan met waar ze gebleven waren. Verder vind ik het allemaal zo krom als het maar zijn kan.
Kappers, tatoeageshops en rijscholen mogen open, nou hallo, alsof tatoeëren en je rijbewijs halen van levensbelang is en je zit dan toch 1 op 1 boven op elkaars lip?
Ik voel me zo langzamerhand een gevangene in mijn huis, bah. Waar kun je nu nog naar toe? Zit je maar thuis met al je pijnlijke herinneringen en de spanning van je ziekte en daar word je alleen maar flink depri van. Eerst kon je nog wegvluchten door te gaan winkelen of ergens wat te gaan eten en drinken, maar nu bestaat je enige uitje uit naar de supermarkt of drogist te gaan en 's woendags naar de markt die hier uit een paar kraampjes bestaat. Verder af en toe op de koffie bij de buurtjes of zij bij mij, maar dan houdt het ook op, bah! Gezellig wandelen is er ook niet bij, want ik ben natuurlijk al gauw uitgeput en met die voorgeschreven rollator op stap, dat zie ik ook niet zitten. Voel me door zoiets meteen 30 jaar ouder! Gelukkig wippen wat vrienden af en toe ook nog aan, want anders wordt je wereldje wel erg klein.
Ontbreekt het mij ook nog aan voldoende inspiratie om te schrijven, bah!
Enfin, ik heb niet veel meer te vertellen , want wat maak je nu nog mee in deze tijd?
Maar goed, het is niet anders. Je kan een partij mopperen (ben je het wel even kwijt!), maar dat helpt je ook niet verder. Dus maar weer je schouders rechten, even diep ademhalen en maar weer doorgaan.
