Verjaardag

Ik wilde mijn verjaardag niet vieren, omdat ik het maar niet kan verkroppen dat Suzette, mijn dierbare zus, deze leeftijd niet heeft kunnen halen en alhoewel het niet realistisch is, ik voel me daar om de een of andere reden altijd schuldig om. Maar Anneroos, mijn andere zusje, accepteerde dat niet en zei 'ik kom toch, want je hebt zoveel moeten meemaken en ik heb er zo respect voor hoe dapper je bent geweest en hoe je er nog staat en dat moet je juist daarom vieren'. Suzette zou niet anders gewild hebben. 

Ik kom, we gaan uit eten en jij mag het restaurant uitzoeken.'

En ja hoor, vanmiddag kwamen ze dan, mijn nichtjes en mijn zus en bij het openen van de deur werd ik enthousiast toegezongen. Ze hebben me zo verwend en we zijn naar Aan den Dijck gegaan op de Lekdijk, aan het water. Het was er zo gezellig en we hebben er echt genoten. Het was alsof we op vakantie waren met al dat uitzicht en bruisend leven op het water.

Heerlijk gegeten en zeker een restaurant om aan te bevelen. Het was heerlijk om eindelijk weer eens uit eten te zijn en je merkte het ook al alle andere gasten. Alsof iedereen weer tot leven leek te komen en je zag iedereen zichtbaar genieten. 

In elk geval is het toch nog een leuke verjaardag geworden, alhoewel mijn gedachten soms ook stiekem afdwaalden naar Suzette en ik wenste dat ze tussen ons inzat mee te genieten.
Ik had dat dagje uit net even nodig, want dinsdag moet ik weer voor een bronchoscopie, dus weer even spannend allemaal.

Nu zit ik met hartkloppingen voor de buis te kijken naar ons Oranje en soms durf ik bijna niet meer te kijken, zeker niet na 2-2, zo spannend. Gelukkig scoorden onze jongens net nog een derde doelpunt en o alsjeblieft jongens, nog even volhouden. Pff, echt niet goed voor mijn hart zo.