Al heel vroeg uit de
veren, want om 10.15 uur komt mijn onderbuurvrouw op de koffie en voor die tijd
wilde ik boodschappies hebben gedaan. Ik moet er niet aan denken me in al die
drukte te moeten begeven met mijn benauwdheid.
En … ik wilde weer
oliebollen halen en als je vroeg bent dan staat er nog niet zo’n rij en is de
olie nog lekker vers. Dus huppelepup, bij dag en dauw opgestaan, onder de
douche, etc. etc. en in het pikkiedonker met mijn toet-toet op weg. Eerst maar eens de
Plus ingegaan, maar ik moest al gauw weer terug met mijn eigen karretje, want bedacht
me opeens dat ik de winkelkar vergeten was. Dom natuurlijk, want dat is nu al
maanden zo de gewoonte en dan toch nog vergeten, maar goed, zal er wel aan gelegen hebben
dat ik nog niet helemaal bij de wereld was door dat vroege opstaan. Kwam er ook
nog achter dat ik mijn boodschappenlijstje vergeten was! Dat is ook zo’n tic van
mij, altijd boodschappenlijstjes maken en ze dan thuis vergeten of niet meer
weten waar ik ze gepropt heb en dan moet ik het hebben van mijn rampzalige en
chaotische geheugen.
In elk geval allemaal
lekkere happies in mijn kar geladen, want ik wil het oude jaar in elk geval wel
smakelijk afronden en daarna hupsaketie naar de oliebollenkraam (gisteren had
ik hun oliebollen al getest, want ik moet natuurlijk geen overvette happen of
de smaak van oude olie). Stonden maar 2 klanten
voor me, dus gauw aan de beurt. De jongens van de kraam waren uitermate vrolijk
en zongen zo uit volle borst dat de oliebollen en de flappen er bijna een polka
van gingen dansen.
Wil ik terugkijken op dit jaar? Nee, alsjeblieft niet, net als alle voorgaande jaren, nee! Alles wat achter me ligt wil ik verbranden in een vuur naar 2021. Alle rotzooi weg ermee en niet meer, nooit meer achterom zien. Dit jaar ook geen kerstboom opgetuigd en verder ook geen kerstversieringen aangebracht, want ik word er altijd zo verdrietig van. Dan mis ik mijn moeder en zus als nooit tevoren en komen al die herinneringen weer boven. Ze zeggen altijd dat je blij moet zijn met al die mooie herinneringen, maar ik moet er alleen maar van huilen, wetende dat die tijd nooit en te nimmer meer terug zal komen. Alleen twee kersthangers vol kerstkaarten in mijn huiskamer getuigen van deze tijd van het jaar. Ik ben trouwens wel voornemens om volgend jaar geen kaarten meer te versturen. Elk jaar weer dat verplichte gedoe en wat een werk altijd! Sommige mensen die zie of hoor je al jaren niet meer en ik weet soms niet eens meer hoe ze eruit zien! Het wordt volgend jaar dus gewoon via Facebook of whatssapp en alleen die mensen die geen computer of smartphone hebben wil ik dan nog wel een kaartje sturen. En ik ben trouwens niet de enige die er zo over denkt, want ik krijg elk jaar ook steeds minder kaarten, maar des te meer whatsappies of mailtjes, dus wat doe ik dan moeilijk! Er zijn ook altijd mensen die wachten tot ze eerst een kaart van jou hebben gekregen en zich dan verplicht voelen er eentje terug te ssturen. Nou, dergelijke ongein hoeft niet voor mij!
Ik heb tot op heden trouwens buiten alleen nog maar hier en daar een verdwaald knalletje gehoord. Gewoonlijk
word je al weken van tevoren bestookt met vuurwerk. Nou ja, vuurwerk. Het zijn
tegenwoordig natuurlijk ware bommen! De dieren en een hoop mensen zullen er wel
blij mee zijn zich niet steeds een hoedje te hoeven schrikken van al die explosieve
knallen. En ik hoop dat al die hulpverleners nu ook eens wat veiliger hun werk
kunnen doen dan steeds belaagd te worden door vuurwerk dat met opzet naar ze
toe wordt gegooid om ze schade toe te brengen. Figuren die zo met vuurwerk
omgaan mogen ze van mij een half jaar in de cel stoppen met een boete van 5000
euro de man, want ik vind het meer dan schandalig om hulpverleners zo te
belagen. Die mensen doen gewoon hun werk en hebben ook een gezin dat op ze
wacht! Overigens vrees ik er wel voor dat ze niet met rust gelaten zullen
worden, want het zal wel weer rellen worden! Sommige figuren met een hersenpan vol
pinda’s schijnen daar nu eenmaal zo’n enorme lol aan te beleven en voelen zich
dan ook nog zo moedig in een grote groep!
24.00 uur zonder knallen, vreemd eigenlijk, nooit eerder meegemaakt.
Zo, net even twee
uurtjes koffie gedronken met de buurvrouw en maar weer een flinke tompouce
verorberd en nu weer verder met mijn babbels.
Gisteren bij een
vriendin ook al een enorme broodbal gevuld met room gehad, nou, die was overigens heerlijk,
maar ik had voor de hele dag gegeten! Vandaag zal ik ook
niet echt een hoofdmaaltijd eten, want ik zit nog tegen die zak met oliebollen
aan te kijken en dan al die lekkere hapjes die ik nog in de koelkast heb staan,
nee, dat wordt alleen maar lekkere dingen peuzelen, hoor.
Maar goed, gelukkig
krijg ik vanavond wat versterking en hoef ik het niet allemaal alleen op te
peuzelen. En nou ja, morgen is het nieuwjaar en dan komen die happies ook nog
van pas. Ben overigens dolblij als deze dagen eindelijk voorbij zijn en nog
blijer ben ik als we 19 januari hopelijk eindelijk horen dat alles weer open
mag. Heb zo genoeg van dit geïsoleerde leven en voel me soms net een dolende
zombie!
Enfin, ik heb wel weer
genoeg gekakeld op deze oudejaarsdag en ik ga eens even een tukkie op de bank
doen, want het zal wel een latertje worden vanavond.
Wens alle lezers in
elk geval een gezellig uiteinde en een 2021 vol liefde en geluk, maar bovenal
een goede gezondheid.
