Genoten!

zaterdag, 18 augustus 2018

Eindelijk weer eens gelachen met Suzette en Jan. Het lunchuitje heeft ons goed gedaan. Ons even niet beziggehouden met onze ziektes en weer kunnen schaterlachen om van alles en nog wat.

We voelden ons allebei goed en dus konden we ook volop genieten. Alleen Jan had wat last van zijn ribben, want die had in de Lidl een lelijke val achterover gemaakt en had last van kneuzingen. Hij kreeg de hele kar met boodschappen over zich heen. Vloer was spiegelglad en voor hij het wist lag hij op zijn rug met alle boodschappen over hem heen. Hij loopt nu dus wat moeilijk en heeft wel pijn, maar ook hij wilde er gewoon uit, dus lekker uit lunchen geweest bij Van der Valk in Dordrecht. 

Alles even smakelijk en natuurlijk waren daar o.a. ook mijn geliefde grote garnalen, gegrilde saté  en carpaccio en nog meer van dat lekkers.

Onze buikjes dus volgegeten en zodra wij ons weer lekker voelen, dan gaan we er weer op uit, want het doet ons zichtbaar goed.

Maar eerst maandag mijn 2e chemo en Suzette heeft een gesprek over de bestralingen van haar hoofd en ze krijgt ook nog een scan. We blijven hopen op wondertjes. In elk geval vandaag weer ouderwets gelachen en genoten en dat hadden we alle drie hard nodig, want de laatste tijd was er voor ons weinig leuks te beleven. Je bent nu erg afhankelijk van de dagen waarop je je beiden goed voelt en dat moet je van dag tot dag toch afwachten. 

Ook weer genoten van het prachtige landschap en de mooie luchten in de Krimpenerwaard en naar Dordrecht hebben we de veerpont genomen, want dat is een stuk korter.

Suzette en ik waren na afloop wel erg moe, maar wel voldaan en we gaan zo maar eens een dutje doen om weer bij te tanken. Daarna verder met mijn koffertje pakken voor maandag en morgenavond, niet vergeten, de eerste medicijnen nemen voor de chemo maandag. Moet wel goed op het schema letten, want vorige keer ben ik 2 pillen vergeten in te nemen. Mijn hoofd is op het ogenblik ook zo’n wardos. Ik vergeet van alles en/of ik gooi van alles door de war en dat is soms wel erg vervelend. Maar goed, Suzette heeft hetzelfde euvel en het zal wel allemaal bij die chemo horen, maar misschien hebben we ook op het ogenblik teveel rompslomp aan ons hoofd. 

Gisteren ook de thuishulp afgezegd, want ik wilde ook eens even een vrije dag hebben. Elke dag zowat hulpverleners over de vloer en hoe goed bedoeld ook, het wordt me soms wel even teveel. Gisteren belde er ook een diëtiste die was ingelicht door dat netwerk en die komt een week na de chemo ook op bezoek om te kijken hoe het met mijn voedingspatroon staat. Voor de chemo begint, wilde ik gewoon even rust en tijd voor mezelf en nog wat mogen genieten nu ik me net weer wat mens begin te voelen.

Zo, nu ga ik maar even rusten, want mijn ogen vallen bijna toe.