dinsdag 27 september 2016

Something to tell: WAT IS ARTROSE?

Something to tell: WAT IS ARTROSE?: Artrose is een gewrichtsaandoening, die ook wel gewrichtsslijtage wordt genoemd. Het kan ontstaan in alle gewrichten, maar komt het mees...

maandag 26 september 2016

WAT IS ARTROSE?

Artrose is een gewrichtsaandoening, die ook wel gewrichtsslijtage wordt genoemd.
Het kan ontstaan in alle gewrichten, maar komt het meest voor in de handen, de heupen en de knieën.
Alhoewel vooral ouderen te leiden hebben van deze gewrichtsaandoening, zijn er toch ook veel jongeren die erdoor getroffen worden.


Aanleg kan een rol spelen, maar de aandoening kan ook ontstaan door zware belasting van de gewrichten, terwijl  intensief sporten eveneens kan leiden tot artrose. Ook overgewicht kan artrose veroorzaken.
Het kan echter ook ontstaan als gewrichten heel weinig worden gebruikt, zoals bij zittend werk.
Het kraakbeen slijt langzaam weg en op den duur komt het bot bloot te liggen. De uiteinden van het bot komen dan tegen elkaar, waardoor er ook problemen kunnen ontstaan met het onderliggende bot.
Het lichaam reageert  door osteofyten (= botuitgroeiïngen) te vormen en tracht zodoende de schade te beperken. Bewegingen worden pijnlijk en men zal dan ook trachten steeds minder te gaan bewegen, wat dan weer leidt tot stijfheid en het slapper worden van de spieren.
Op den duur ontstaat verdikking van het gewrichtskapsel en kunnen er misvormingen ontstaan.
Helaas is artrose nog steeds niet te genezen, maar wereldwijd wordt er wel veel onderzoek naar gedaan.


De diagnose


De arts kan de diagnose stellen door middel van:



Anamnese
:
Is een klinisch verhoor van de patiënt door de arts
Fysiek onderzoek
:
(controle van het gewricht op gevoeligheid, beweeglijkheid, zwelling en roodheid).
Röntgenfoto
:
(toont de gevolgen van de slijtage van het kraakbeen).
MRI
:
(Magnetic Resonance Imaging). Geeft gedetailleerde beelden van weke delen, bot en kraakbeen).
Kijkoperatie
:
(arthroscopie). Laat slijtage in de beginfase zien.
Artografie
:
In het gewricht wordt contrastvloeistof gespoten, die oplicht op een radiografie en die een beeld geeft van het aangedane gewricht).


De klachten

Verminderde beweeglijkheid


Pijn


Ochtendstijfheid


Afname van spierkracht


Steeds minder wordende conditie


De behandeling

Fysiotherapie om de pijn te verlichten en oefeningen om de spieren te ontspannen.



Medicijnen (NSAID’s) tegen de pijn, om de zwelling te verminderen en ontstekingen tegen te gaan. Geven helaas wel vaak bijwerkingen op het gebied van de darmen en maag.



Een injectie in het gewricht met bijnierschorshormonen = corticosteroïden).


Een brace of bandage om het getroffen gewricht rust te geven, zodat de ontsteking kan genezen.



Een arthrodese (= het vastzetten van het gewricht), waardoor de patiënt geen pijn meer heeft.


Nadeel is dat er totaal geen beweging meer mogelijk is in het vastgezette gewricht.



Een operatieve behandeling, zoals bv. het schoonmaken en/of vervangen van het aangedane gewricht.


Wat kunnen we zelf doen om artrose te beperken?

Het is van het grootste belang om – ondanks de pijn – te blijven bewegen, waardoor de klachten zullen verminderen. Men moet trachten een goede balans te vinden tussen beweging en rust nemen.


Voorkom overgewicht


Pas op met te zwaar tillen en sjouwen


Verander regelmatig van houding.


Draag schoeisel met schokabsorberende zolen.


Voorkom overbelasting door sport, werk of hobby.






Bronnen:

Orthopedie

Sint Maartenskliniek

zondag 18 september 2016

Something to tell: Oogziekte van Graves

Something to tell: Oogziekte van Graves: De Oogziekte van Graves is een vrij onbekende aandoening. Onderzoek heeft uitgewezen, dat deze ziekte veelal een combinatie vormt met ee...

Oogziekte van Graves

De Oogziekte van Graves is een vrij onbekende aandoening.
Onderzoek heeft uitgewezen, dat deze ziekte veelal een combinatie vormt met een afwijking van de schildklier en een verstoring van het immuunsysteem.  
Vooral vrouwen in de leeftijdsgroep van 20 tot 50 jaar worden getroffen door deze ziekte.
Bij mannen komt de ziekte veel minder voor.
De oogspieren die door de oogkas lopen, raken ontstoken en zwellen op en de hoeveelheid vet en vocht in de oogkassen neemt toe.  Het ene oog kan meer aangedaan zijn dan het andere.



DE DIAGNOSE

Het is belangrijk dat de oogziekte zo vroeg mogelijk wordt onderkend en behandeld, zodat onnodige verergering kan worden voorkomen.
Vermoedt een oogarts/orbitoloog dat u lijdt aan de Oogziekte van Graves, dan zal hij een uitgebreid oogheelkundig onderzoek doen om zeker te zijn van de diagnose.
Hij zal het volgende controleren:

Gezichtsscherpte
Oogbewegingen
Oogdruk
Oogzenuw
Traanlaag
Uitpuiling van de ogen

Voordat er met een behandeling wordt begonnen, zal een orthoptist (is iemand die zich bezighoudt met diagnostiek en niet-operatieve behandeling van stoornissen van het zien met twee ogen samen, zoals scheelzien, dubbelzien en oogbewegingsstoornissen) een orthoptisch onderzoek doen om de oogstand vast te leggen. Tijdens een behandeling wordt dat onderzoek regelmatig herhaald om veranderingen van de oogstand waar te nemen.
Het resultaat van dat onderzoek wordt doorgegeven aan de oogarts en de behandelingsmogelijkheden van eventueel dubbelzien worden besproken.
Het schema van de oogbewegingen is belangrijk om te bepalen welke operatie aan welke oogspier(en) het beste resultaat kan geven voor enkelzien in de belangrijkste kijkrichtingen.

De oogarts zal u verder adviseren om een afspraak te maken met een internist.
Is er sprake van een afwijking van de schildklier, dan is het namelijk van het grootste belang de behandeling van de ogen en de schildklier op elkaar af te stemmen.


VERSCHIJNSELEN

De volgende verschijnselen kunnen zich voordoen:

beperkte oogbewegingen
branderige ogen, snel tranende ogen
dubbelzien
gevoel alsof er zand in de ogen (of in één oog) zit
gezwollen oogleden
lichtschuwheid
pijnlijk drukkend gevoel achter of op één van beide ogen
roodheid van een of beide ogen
uitpuilende ogen
verminderd zicht
vermoeide ogen
zwelling rond de oogkas


DE BEHANDELING

De arts zal trachten de oogziekte tot rust te brengen door middel van medicijnen als Prednison en/of radiotherapie.
Om uitdroging van de ogen te voorkomen worden oogdruppels en gels voorgeschreven, die de klachten kunnen verminderen. Zij genezen de oogziekte echter niet.
De verschijnselen verschillen van persoon tot persoon en daarom  is er altijd een individueel behandelplan. Voor rokers zal stoppen met roken deel uitmaken van het behandelplan.
Welke behandelingen nodig zijn hangt af van de aanwezige afwijkingen.
De behandeling kan bestaan uit:

Bestraling en/of cortisone injecties om de actieve Graves ophthalmopathie (= ontsteking in de oogkassen) te bestrijden
Botuline injecties
Correctie van teruggetrokken of dikke oogleden
Oogspieroperatie om dubbelzien te verminderen
Orbita-decompressie (= een oogkas-verruimende operatie) bij uitpuilende ogen
Prednison
Prednison plus Cyclosporine
Reguleren van de schildklierfunctie

De behandeling is in het algemeen gericht op:

Behoud van het gezichtsvermogen
Rechtzetten van de ogen
Verbeteren van het uiterlijk
Verlichten van de pijn


Wordt de Oogziekte van Graves niet goed  behandeld,  dan kunnen er ernstige klachten ontstaan, vooral als mensen ook  nog eens lijden aan Diabetes Mellitus.
De actieve fase van de ziekte kan enkele jaren in beslag nemen. Daarna volgt een rustige periode (= de uitgebluste fase). De kans dat de oogziekte daarna nog terugkomt is erg klein.


Bronnen:
AZ Sint-Jan AV Brugge
Nederlandse Vereniging Graves Patiënten
Oogartsen
Oogheelkundig Medisch Centrum Noord


zaterdag 10 september 2016



De Indonesische kris

 
Een kris (keris) is een dolk, die met de grootste zorg is gemaakt en waaraan mystieke krachten worden toegekend.  De dolk kan recht en puntig (de rustende slang) zijn, maar ook een gegolfde vorm (de bewegende slang) hebben.

 De Indonesische kris wordt beschouwd als een heilig voorwerp binnen een familie of een koninkrijk, moet met respect worden behandeld en wordt doorgegeven van vader op zoon.  Het symboliseert gezag en leiderschap. In Indonesië is men van mening dat in een kris een goede of kwade geest in de vorm van een hersenloze schim woont. Een goede geest beschermt tegen onheil en ziekte, terwijl een kwade geest ongeluk brengt.

Een echte kris mag nooit worden gekocht, maar als geschenk te worden gegeven en aangenomen.

Uiteraard zijn er op de markt aldaar ook gewone, toeristische krissen te koop .   


 

De vervaardiging

 
Het krislemmet is door een empu (smid) vervaardigd uit een smeedproces van  ijzer, nikkel en staal en heeft een karakteristieke tekening (de Pamor). De Pamor is pas te zien wanneer de kris gewassen is in citroensap en arsenicum. Aan het figuratieve handvat is te zien uit welke streek een kris afkomstig is.

De schede bestaat uit een schuit, alsmede een houten onderstuk (candar) en eventueel nog een overtrek (pendok), waarin het lemmet wordt gestoken.

Soms wordt over de schede nog een koperen, gouden of zilveren hoes getrokken, die met bloem- of vogelmotieven is opgesierd.

De empu moet mediteren en vasten om de mystieke boodschap te ontvangen op welk tijdstip, met welke afbeeldingen en uit welk materiaal hij de kris moet smeden

De vervaardiging van een kris kan dan ook maanden in beslag nemen.

Als de kris eenmaal is gesmeed en geladen, dan dient hij met rituelen te worden omgeven om de magische kracht van de kris te versterken.

 

Draagwijze

 
Op Java wordt de kris laag op de rug gedragen, op Bali hoog achter op de rug (de greep moet boven de rechterschouder uitsteken) en op Sulawesi op de heup of op de buik.

 
De behandeling van de kris

In Indonesië dient de kris op elke 5e dinsdag van de Javaanse moslimkalender te worden geëerd met offers en reinigingsrituelen. Men gaat er daar vanuit dat de kris bezield is en dus moet eten en drinken als elk levend wezen.  Voldoet de eigenaar niet aan de voorgeschreven rituelen, dan wordt  - volgens de verhalen - de kris wakker en zal de eigenaar tijdens zijn slaap van het leven worden beroofd.

Men is van mening dat de kris een eigen wil heeft.  Er gaan verhalen over krissen die aan de wandel gaan, die rammelen of zomaar uit hun schede springen, waarna een gebeurtenis plaatsvindt als een ongeluk of overlijden. Ook mag men nooit de punt van het blote lemmet op zichzelf of op iemand anders richten en/of de spot drijven met de kris. Een kris mag pas na de vereiste, eerbiedwaardige begroeting en onder het prevelen van gebeden, uit de schede worden gehaald. Om te voorkomen dat de krachten eruit glijden, moet de kris worden opgepakt met de punt omhoog en moet de kris ook altijd  weer teruggestoken worden  in de schede. Denkt men met een kwaadaardige kris in bezit te hebben, dan dient deze met een doek bedekt te worden of in het ergste geval te worden begraven. Ook kan men trachten de negatieve energie te ontladen door middel van een wassing in zeewater.


Na een bepaalde tijd dient de kris  te worden gewassen en het hangt van de plaats/streek af hoe dat gebeurt. Het lemmet mag niet met de hand worden aangeraakt gedurende de reiniging. Voor het ceremonieel reinigen dien je je van tevoren te baden en ook je haar te wassen.

Het hangt van de streek af hoe de wassing vervolgens gebeurt.

 


Bronnen:

 

swordfactsbenelux

mysterie-wetenschapsforum

 

woensdag 7 september 2016

Vitamine D


DE NOODZAAK VAN VITAMINE D

 

Vitamine D beschermt ons tegen allerlei aandoeningen en ernstige ziektes en zorgt voor de opbouw van sterke botten en tanden.

Verder oefent vitamine D een goede invloed uit  op hart en bloedvaten, alsmede op depressies.

Het is daarom heel belangrijk om deze noodzakelijke vitamine dagelijks in  voldoende mate binnen te krijgen.

Een langdurig tekort aan vitamine D kan o.a. leiden tot een spierziekte, osteoporose en een  zenuwziekte, terwijl vooral bij baby’s en kinderen een botziekte als Rachitis (Engelse ziekte) kan ontstaan.

Een ernstig tekort aan vitamine D kan op den duur zelfs leiden tot de dood.

 

 

D2 en D3

 

Van de verschillende soorten vitamine D zijn de belangrijkste D2 (ergocalciferol = plantaardige vorm) en D3 (cholecalciferol = dierlijke vorm).

D2 wordt niet door het lichaam aangemaakt, maar D3 wel. Door dierlijk vet met ultraviolet te bestralen kan men D2 maken en in het verleden werd dat dan ook gedaan en vervolgens toegevoegd aan levensmiddelen. Echter, de werking van D3 is heel wat sterker dan D2  en dus wordt tegenwoordig synthetisch vitamine D3 aan de voeding toegevoegd. Zonlicht zorgt ervoor dat vitamine D in onze huid wordt aangemaakt. De hoeveelheid vitamine D die het lichaam aanmaakt is echter vaak niet genoeg, zodat dat wel moet worden aangevuld met de hoeveelheid in onze voeding.

 

Vanwege het gevaar van een te hoog calcium- en fosfaatgehaltes van het bloed, mag vitamine D echter niet onbeperkt worden gebruikt. Teveel vitamine D kan namelijk schade toebrengen aan hart, bloedvaten en nieren. Een veilige dosis is 50 mg per dag!


Welke klachten geeft een vitamine D tekort o.a.?

 
Angstaanvallen

Bloedend tandvlees

Chronische vermoeidheid

Depressies

Gewrichtspijn

Hartkloppingen

Krampen

Lusteloosheid

Slaapinsomnie (veel en vroeg wakker)

Spierpijn of spiertrillingen

Zwaar gevoel in de benen

 

Welke levensmiddelen bieden een goede bron aan vitamine D?


Vitamine D is aanwezig in de volgende vette vissoorten:


haring

makreel

meerval

paling

sardines

tonijn

zalm

 

Vitamine D komt verder voor in de volgende voedingsmiddelen:

 

champignons

eidooiers

levertraan

margarine

roomboter

shiitake 

 

Wie lopen risico op een vitamine D-tekort?


Kinderen tot en met 3 jaar

Mannen vanaf 70 jaar

Mensen die eenzijdige voedsel  binnenkrijgen

Mensen die hun huid bedekken

Mensen die weinig buiten komen

Mensen met een donkere huidskleur

Mensen met langdurige diarree of een darmaandoening

Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven

Vrouwen vanaf 50 jaar

 

Hoe is een vitamine D tekort vast te stellen en te behandelen?

 

Het vitamine D-gehalte in ons lichaam is vast te stellen door een eenvoudige bloedtest.

Is er sprake van een tekort, dan kan de arts dat goedkoop en effectief behandelen met vitamine D-tabletten. Mensen met nier- of leverproblemen dienen hun arts daarvan op de hoogte te stellen, want voor hen zijn de vitamine D-tabletten minder geschikt.

zondag 4 september 2016

DE AVOCADO

De avocado is een groene vrucht die aan een boom groeit en die ook wel advocaatpeer wordt genoemd. De vrucht heeft de vorm van een peer en heeft binnenin een grote pit.      
De ribbelige schil is vrij hard en donkergroen tot bijna paars van kleur.
Hoe donkerder de schil, hoe rijper de avocado. 
Het vruchtvlees is zachtgeel tot groen van kleur.        
De avocado’s voor ons land worden geïmporteerd uit Afrika, Zuid-Amerika en Israël.     
De vruchten zijn het hele jaar te koop in de supermarkt.     




Hoe gezond is de avocado?

Een avocado is zeer voedzaam en een echte vitaminebom te noemen.     
In de vrucht zit enkelvoudig onverzadigd vetzuur, wat een gunstige uitwerking heeft op het cholesterolgehalte.
Verder bieden ze een rijke bron aan kalium, wat hart en bloedvaten gezond houdt.
De avocado bevat tevens de vitamine A wat ons immuunsysteem verhoogt , goed is voor de ogen, alsmede  de  huid, de botten en het haar.
Ook de vitamines B1, B2 en B6, die o.a. het metabolisme op gang houden, goed zijn voor het zenuwstelsel, alsmede concentratieverhogend werken, ontbreken niet in de vrucht.
Het gehalte aan vezels van de vrucht is dermate dat het een positieve werking kan hebben op onze darmen.


Hoe bewaar je avocado’s?

Avocado’s  kan men niet in de koelkast bewaren, want dan verstoort dat het narijpen en zullen ze bederven.
Men kan de avocado’s het beste bewaren op een koele plek in huis, alwaar ze ca. 5 tot 6 dagen goed kunnen blijven.


Behandeling van de avocado

Als de avocado nog niet rijp is, dan kan men dat proces versnellen door de vrucht in een plastic zak te stoppen met een appel of banaan.
Is de avocado geschild, dan kan het vruchtvlees bruin worden, wat te voorkomen is door het met citroensap te besprenkelen.


De smaak van de avocado

Het vruchtvlees van een rijpe avocado is boterzacht, romig en heeft een ietwat nootachtige smaak.


Hoe schil je een avocado?

Snijd de boven- en onderkant van de avocado.
Daarna met een scherp mes een paar keer  in de lengte van de schil snijden, waarna de schil er vervolgens in delen is af te trekken.
Men kan de avocado ook doormidden snijden, de pit verwijderen en het vruchtvlees uitlepelen.



Het gebruik van een avocado       

Avocado’s kunnen gebruikt worden in salades, guacamole, brood, desserts, dips, sauzen en verschillende gerechten.
Daar avocado’s gezond zijn voor de huid, zijn ze ook te gebruiken als schoonheidsmasker.


Heerlijke Indonesische avocadokoffie

Snij een rijpe avocado doormidden, verwijder de pit en schep het vruchtvlees er met een lepel uit.
Mix het vruchtvlees tot een fijne moes en voeg er zwarte koffie, melk en bruine basterd/rietsuiker naar smaak aan toe.
Zet de drank in de koelkast en laat het flink koud worden.

Is de drank goed koud, neem dan een hoog glas, stop er wat ijsblokjes in en giet de avocadokoffie erop.